KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
(( YILLARA DÖKÜLEN GÖZ YAŞIMSIN ))
yaşantım boyunca çok şeyler gördüm ve yaşadım. kimine göre hayat güzel geçmiştir kimine göre de eh işte dedırtebilecek kadar kimisine göre de acı geçmiştir.
ben ilk defa 17 yaşında aşık oldum ve aşkın ne demek olduğunu insana neler hissettırdığını o yaşta anladım. onunla ilk tanışmamız bir tesadüf sonucu olmuştu ilk merabayla başladı konuşmamız ama bir merhaba diyene kadar akla karayı seçmiştik. titrek bir ses hizla çarpan bir kalp ve konuşmada zorlanan iki yürek. o an aşık olduğumu
anladım. genç ve yakışıklı olmakla beraber bilemiyorum her sevene sevdiği çok güzel gelir derler ya işte belki benim sevdiğimde bana öyle gelmişti dünyada ondan yakışıklısı yokmuş gibi..ilk o zaman onu gördüğüm zaman içimde sevinç ve neşe fazlalaşıyordu bir şey yapamaz olmuştum . bir kaç zaman sonra alışmıştım ona onsuz sankı nefes alamiyordum onsuz geceler bana çok uzun geliyordu fakat şu bir gerçekki onsuz her şey bana yok gibiydi.aradan zamanlar su gibi akarken bizim aşkımız bir okadar daha çoğalıyordu git gide büyüyen bu sevgimiz karşısında adeta tükeniyordu .şimdi ki zaman çok kolay her şey istedığın gibi gelişiyor du ama o zaman cep telefonu msn yoktu bizim telefonumuz mektuplarımız bizim msn emiz ise bir arkadaşımız olurdu..bizim haberleşmemiz böyleydı, ama o zaman aşk ve sevgi bambaşkaydı tadı tuzu vardı şimdi ki zamana bakıyorum bütün aşkların ömrü gittikçe azalıyor. biz tam dört yıl bu aşkı
sürdürdük. ilk gün kü gibi devam etti koca dört yıl ama o an öyle bir andıki bir anda insanın birden hayatının bittiği ve güneşin battığı bir andı. hiç tahmin edilmeyecek aklına asla gelmeyecek bir an yaşandıkı o koca dört yıl birden ayaklarının altından kayıp gitti .hiç bir insan bukadar zalım olamaz hiç bir insan bukadar acımasız olamaz dı bir tek hareket le ima ettiği ve bizi birbirimizden koparmaya yetimişti .ben ben o an hiç bir şey yapamamıştım çünkü bir anlık olaydı .canımdan çok sevdiğim ve uğrunda ölebileceğim tek varlıktı hiç bir şey demeden arkasını dönüp üzgün ve ağlamaklı bir şekilde karanlıklara kaybolup birden yok olmuştu ve .ben o gün orda o an ölmüştüm ve hala o günden bu güne kadar bir ölüden farksızım.aradan yıllar geçtı ben hala aynı yerdeyım yeminimizi bozmamıştım onun tutup tutmadığını bilemiyorum çünkü nerde olduğunu bilmiyorum gıdış o gıdış ve bir defa olsun hiç karşıma çıkmamıştı .şimdi ben hala onun hayalıyle yaşıyorum oysa o kimbilir nerde ve nasıl. tek dileğim hayat bitmeden onu son bir defa da olsa bir kere görebilmekti .
bir yemin etmiştik sevdiğim senle olamazsak beraber asla.
birtanem bu kalp seni bekler gelceksın diye gözlerim hala yolda.
hiç usanmadım seni beklemekten hiç yorulmadım zaman dolsada.
biliyorum sen asla gelmicen olsun ben beklerim ümidim boş olsada.
ve ..bir gün gelir de seninde canın yanarsa. şöyle bir geçen yıllara bak hatırla ey vicdansız kendinle gurur duy bu senin başarın senin zaferin . unutmaki kazanmak olduğu kadar kaybetmekte vardır bugün ben kaybettım ama yarın ne olacağini kimse bilemez. elbet bunun hesabini ben soramasamda bilki soracak biri vardır ....
.benim yıllarımı çalan zaman değil akıldır . şimdi gecen yıllara dökülen yaşlara
kanayan yaraya tabip gelse ne çare...sevgi tomurcukları yüreğinizden hiç eksilmesin
seven sevdiğine kavuşması dıleklerımle. saygılar...
Ayla Aynacı ...23.4.2007...
YORUMLAR
ahhhh be dünya tatlısı güzel insan bu öyküyü gerçekten sen mi yaşadın inanamıyorum ben bu yaşımda ağladım inan ki hüngür hüngür ağladım ondan şiirlerimde kahr ediyorum neden neden ya sevenler birlikte olamazlar neydi sevenlerin günahları günahsızlardı ki sevdiler aşkı yakaladılar ama neydi belirsiz şeytan çıka geldi ve bak bu gözyaşları ve hala hasret dinmedi ne günahı vardı güzel kardeşim aylanın ne olurdu sanki sevdasına aşkına kavuşsaydı yokkkk olmaz sebebi bilinmez sorgulanamaz adı ayrılık olsun,
yerin dibine batsın ,
neyse sen üzülme güzeller güzeli kardeşim olsun elbet birgün bileceksin kimse cezasını çekecek ve hakkını helal da etme sen ki acı cekiyorsun zamanında o da çeksin,
çok muazzam öykü idi dedimya gözyaşlarımla okudum 2 defa okudum hep mendilimle başbaşaydım ,
sevgimle sami.
yazınızı beyeniyle okudum inanın çokta duygulandım ..
bu arada birde eski günlere bir yolculuk yaptım evet ne kadar güzeldi eski sevgiler telefon yoktu ..
bir arkadaş aracılığıyla mektuplar gelirdi..
ama o zamanlar aşkın sevginin tadı bir başka olurdu gelen mektup ezberlenene kadar okunurdu ..
tekrar tekrar hiç usanmadan okunurdu ...
yedi kata saklanırdı kimi ölene kadar kimide kavuşana kadar o mektuplar hayatlarımızın en deyerli hatıralarıydı..
canım arkadaşım.
yazın çok güzel ama sonu beni baya hüzünlendirdi
hayat bazen bizlerle sanki dalga geçer gibi karşına birini çıkarır öyle ki sen bütün benliğinle ona bağlanırsın kendini kaybedersin ama sonu sebebp ne olursa olsun o sevgiyi o bağlılıüğı bir anda bitire biliyor ama sen hala seversin hala yokluğuna gidişine yazılar yazar şiir ler yazarsın bütün bir ömrün hayalıyla geçer..
unutmak istersin unutamazsın canım arkadaşım ..
işte gerçek sevgi budur sevdim işte yok ötesi..
o sevgiyiiyle kapatım bu yüreği yok ötesi ..
o gitsede bütün bir ömür onu beklesende ..
o hiç gelmesede sevdim yok ötesi..
yazın ve hayatından bir parçayı bizimle paylaştın arkadaşım seni yürekten kutluyorum..
sevgin hiç eksilmesin..
ama unutma arkadaşım hayat devam ediyor...
umutların hiç bitmesin...
aylacım çok güzel dile getirmişin o gençlik yıllarını yazını okurken bende o yıllara döndüm çok beyendim yüregine sağlık
Kurduğunuz cümleleri beğendim, fakat konu sıradan. Daha önce bu konunun sıkça işlendiği bir gerçek. Lütfen darılmayın, ama noktalama işaretleri konusunda çok dikkatsizsiniz. Keşke noktalama işareti hatalarınız bir kaç taneyle sınırlı olsaydı. Ben iyi yönden bakıyor, yazınızın duygusal yönünü alkışlıyor ve ellerinize, yüreğinize sağlık diyorum.
