svş,brş,filistin,uçurtma...

• 14 Mart 2007 Çarşamba 00:00:00

Gözlerini koyu bir maviye kapattı svş..işte tam hayal ettiğimiz gibi bir sondu, birazdan güneş gidecek, gün bitecekti... yaşamak gündüzlere mi benzerdi?

Svş’ın bıraktığı yerden başladı yaşamaya Brş...sabahın erken saatinde, kırmızı saçları, mor gözleri, sarı pantolonu, turuncu gömleğiyle karşısındaydı aynanın...eksiksiz bir toplum uyumsuzu, kişilik sorunlusu, renkler karmaşası ya da buna benzer ne varsa...gece yatarken yaptığı makyajı sildi, taradığı saçlarını bozdu ve çıktı dışarı...bugün hayata bir günlüğüne ara vermişti...

medivenleri koşarak indi...kirden rengi görünmeyen sokak kedilerini sevdi, etrafına göz gezdirdi.şu gördüğü rodin in "düşünen adamı" değil miydi ? burada, "soğukçeşme sokakta"?bakıpta görmediklerinin pişmanlıklarını duydu birden,bakıp görmediklerinin...

yol boyu sonsuz mavilik...deniz amca,"hadi gel" diyen küçük kara balıklar yüzdürüyordu...simitçinin şaşkın bakan gözleri bozdu huzuru...

-Ne var beğenmedin mi gözleri mi, dedi Brş,maviydi bir zamanlar,yaramaz bir kırmızıda kayboldular...sen hiç mor bakan gözler görmedin mi,ama bak ben mor görüyorum seni...

elinde simitle bakakaldı simitçi...Brş,simidi bırakmış üstünde uçurtma olan gazete kağıdını alıp gitmişti.

deli miydi neydi?

-delirdin mi,sen,dedi anne...her anne gibiydi işte,hangi anne kızını savaşın ortasına gönderirdi...

Svş’ın bir fotoğrafını koydu sadece koskoca valize...

-sen,gerçekten delirdin, dedi anne,ne işin var filistin’de?

-gökyüzünü maviye boyamaya gidiyorum, dedi Brş,Svş’ın yapamadığını,gurur duy benimle anne...

elinde valiziyle kara bir trendeydi şimdi Brş,Svş’ın fotoğrafına bakıp sessizce mırıldanıyordu...ne diğerleri anlıyordu söylediklerini,ne kendisi bir anlam bulabiliyordu kelimelerine...söyleyecek birşeyi olmamakla yapacak birşeyinin olmadığını bilmek buydu işte..tam da bu...

yolun sonuna geldiğinde indi Brş,elinde koyu mavi bir uçurtmayla,göğe baktı...gök kıpkırmızıydı...gökte yanan ateşin ortasına salıverdi uçurtmayı,bir kurşun geldi vurdu koyu maviyi...

ve Brş’ın bıraktığı yerden devam ettiler yaşamaya tüm kelimeler...yalancı mavinin gökyüzünde,yalancı anlamlara bürünüp durdular...

hiç durmadı savaşlar...