EN GÜZEL HİKAYEM'E ... ( 04.04.2007 )

• 5 Nisan 2007 Perşembe 03:19:33

Yarım kalmış, yaşanmış, özlem duyulmuş, ne varsa bu aşka dair her biri ruhumun sokaklarında gezinecek yıllar boyu. Seni düşününce yüzüme yerleşiveren tebessümlerim yoldaş olacak bu uzun hayat yolculuğunda..ve hayata dair umutlarım hep yanıbaşımda..
Biliyorum artık mutlusun bir başkasıyla..Aşkı yeniden yaşıyorsun belki bütün saflığıyla.Gülüşlerin her zaman ki gibi içten ve sıcak geliyor gözümün önüne, seni hep o mutlu halinle hatırlıyorum, evet!aslında hep öyle olmanı istiyorum.
Sakın benim için üzülme..Ben aklına düştüğüm zaman, bir yerlerde nefes aldığımı, başım dik, yüzümde gülücük ve tüm kararlılığımla hedeflerime yürüdüğümü hatırla. Ben kendi içimde eskiden olduğu gibi güçlüyüm bunu sakın unutma.Zor olan herşeyi severim bilirsin,hayatla savaşmayı,korkusuz yaşamayı ve hayallerim her ne ise inatla peşine düşmeyi.Sana olan sevgim hayatımdaki herşeyden önce gelebilirdi,bugün herşey böyle değil de senin istediğin şekilde olabilirdi,toplayıp valizimi düşmeyebilirdim uzun yollara, ırak bir şehre,yeditepeye.Ben yanıbaşında kalsaydım , işte o zaman içimde büyüyecek boşluğun önüne geçemezdin.Ve ben asla bastırılmış, gerçekleşmemiş hedeflerimin ağırlığıyla mutlu olamazdım.Sevdim seni..sende sevdin.Gözlerinden okudum sevgiyi.Hayata bakışımız, baktığımızı görüşümüz bambaşkaydı.Belki de bu farklılıktı bizi tamamlayan.Eksik yanlarımızı birbirimizde tamamlayışımızdı gerçek olan.Ben kabuğuma sığmaz bir yapıdayken, sen aksine durgundun hayata karşı.Benim için hayat güzel amaçlar edinmek ve onları var gücümle gerçekleştirmekti.Senin içinse mutlu bir yuva herşey demekti.
Zamanla anladık.. bu farklılıkların gizemi bir yere kadar tutabilmişti bizi.Ve bütün gerçekler bir bir serildi önümüze..Ardıma dönüp bakmadan ve emin adımlarla başımı alıp gittim ben.Geride boynu bükük kalamazdın sen, kalmadın zaten.Şimdi sende hayatını şekillendiriyor, haklı olarak bir başkasıyla sıcak bir yuva düşlüyorsun. O sevgi içimizde kalıyor, orada nefes alıyor şimdi..
VE BEN DİYORUM Kİ ;
Kadere inanmalı insan..Ne yaşanırsa yaşansın güzel olanı barındırmalı içinde ve öldürmeli kötüyü..Geçmişte yaşanan acı hatıraları gömmeli toprağa, sevgiyi değil..sevileni değil.Kızmamalı insan kendine, hatalar doğruyu getirir hemen ardından,bilmeli bunu.Karanlıklardan geçerken korkmamalı, riskleri göze alırken cesur olmalı..Karanlığın aydınlığa,kışın bahara,gecenin sabaha döneceğini unutmamalı..Yeri gelince tüm umutlarını yitirmeli ve çökmeli dizlerinin üstüne ama , tam o anda yeni umutları kucaklayıp ayaklanmalı. Acıyı da sevinci de hakkıyla yaşamalı.Ne kendine ne bir başkasına zarar vermemeli, korkmalı bir karıncayı göz göre göre ezmekten. Vicdanının sesini her daim dinlemeli..İyi niyeti erdem bilmeli..Affetmeli..Şükretmeyi ve sabretmeyi herşeyden daha iyi öğrenmeli..Ve her zaman herkesi, herşeyi, dostu, hatta düşmanı bile SEVMELİ..
SEVMEYİ BİLMELİ..
VE İNSAN SEVİNCE BÖYLE SEVMELİ..
EN GÜZEL HİKAYESİ AYRILIKLA BİTERKEN, DOSTÇA YAZILAN SATIRLARDA SEVGİLİ YE UMUT, MUTLULUK, ALLAHTAN BİR DE MELEK DİLEMELİ..
Not: ( EN GÜZEL HİKAYE’MİN KAHRAMANI OLAN EMRE ÖZEL’e İTHAFEN YAZILMIŞTIR)
Kuracağı yuvada kendisine kutu dolusu bir yaşam armağan ediyorum..rengarenk boyalar ve fırçalarıyla..Hayatında herşey yeterli olsun sevgili Emre.