.... R Ü Y A 2 .... (devamı)

• 18 Ocak 2007 Perşembe 00:00:00

Neden kendi hayatımdansa rüyalarımı tercih ediyorum? Bu soruyu ben bile cevaplandıramıyorum. İnsan kendi hayatından sıkıldığı için mi tercih eder böyle bir şeyi, yoksa sadece camlardan komşularını gözetleyen dedikoducu kadının merakı mı benimki? Bir erkeğin hayatını ben olarak yaşayabilmek mi beni çeken. Rüyalarımda bir erkek olarak kavga ettim, seviştim, kafa çektim, erkek muhabbetlerine katıldım. Yanlış anlaşılmasın kadınlıktan bir şikayetim olmadı çoğu zaman -ilk gençlik yıllarının kısıtlanmışlığını saymazsak-. Ama şimdi kocama bile daha yakın hissediyorum ama farkındayım ki kendimden giderek uzaklaşıyorum. Hayatım giderek rüyalarımdan ibaret oluyor, hayatsa bir göreve, bir rüyaya dönüşüyor. Ailem korkuyor, korktuğu için yok sayıyor rüyalarımın benim için önemini. Başlardan sırf onlar için, onlara olan sevgim için kurtulmaya çalıştım bu durumdan. Şimdi ise kendime bile itiraf etmekten korktuğum şey rüyalarım hayatımdan önemli hale geliyor.

Kuaför, alışveriş görevlerim bitti, eve dönüyorum. Ancak giyinmeye vaktim var. Aynanın karşısında makyaj yapıyorum. Aynadaki yüz tanıdık ama artık bana ait değilmiş gibi. Hiç göremediğim yüzümü merak ediyorum. Yanlış olmasın bir kez görmüştüm yüzümü, birkaç adım ötemde yatan o ufak çocuğun yüzü, çocukluğumun yüzü. Ama rüyalarımda aynalar yasak. Nasıl olduğumu hayal ediyorum ama bir türlü canlanmıyor gözümde. Esmer, kalın kaşlı olduğum kesin. Başka birşey bilmiyorum.

Kapı çaldı. Gelen kocam, öpüşüyoruz. Hazır olduğumu görünce rahatlıyor. Yine aynı korku beni uykudan, rüyalarımdan yeni çıkmış görmek. Hediyesini veriyorum. Özgür ilk doğduğunda ailece çektirdiğimiz fotorafın basılı olduğu bir tişört. Bir kez daha sarılıyor, beni sevdiğini söylüyor, aradan geçen bunca yıla rağmen beni sevdiğine inanıyorum. Ben de onu seviyorum. Elimde olmadan Doğan’ı tanısaydı sever miydi diye düşünüyorum, dost olabilir miydik? Evden çıkıyoruz. Arabada geçmiş yıllardan, çocuklardan konuşuyoruz. Gelecekle ilgili konuşmalarımız hep çocuklar üzerine. Kendi geleceğim üzerine uzun zamandır düşünmediğimi fark ediyorum.

Arabayı şık bir restoranın önünde park ettik. Kapıyı açan park görevlisine her zamanki alışkanlıkla bakıyorum, bir erkek ve yüzünü görmem lazım. İlk önce tanıdık gelen bir yüz, sonra büyük şok...

’ Küçük çocuğum, annemin yanında otobüs bekliyorum. Çok sıkıldım, annemle teyzemin babam hakkındaki konuşmaları hiç ilgimi çekmiyor, kimbilir kaç kere kulak misafiri olduğum aynı konular. Etrafıma bakıyorum. Kalabalık insanlar koşuşturuyor, yanıbaşımda güzel giyimli bir teyze var bana gülümsüyor - benim ama bir yabancıyım o anda- utanıyor bakışlarımı kaçırıyorum. İleride bir ağabey elinde bir paket etrafına bakıyor. Paketi Duvarın dibine bırakıp, bir sigara çıkarıyor. Elini cebine sokuyor, çakmağını çıkarıp, sigarasını yakıyor, babamı taklit edip sigara yakmaya çalışmam ve annemden yediğim dayak geliyor aklıma. Acaba annesi görse bu ağabeyi de döver mi diye düşünüyorum. Ağabey bir kez etrafına bakıyor, hızla yürümeye başlıyor. Paketini unuttu. Annemi dürtüyorum. Dur bir dakika Doğan, teyzenle konuşuyorum diyor. Paketi ağabeye vereceğim. Koşup paketi alıyor, gözlerimle ağabeyi arıyorum. Güzel giyimli teyze bana bakıyor. Bakışlarımı kaçırıp ağabeyi arıyorum. Oldukça uzakta bana bakıyor. Ağabey diye bağıramıyorum, artık bu hayatta başka hiçbirşey yapamayacağım. ’

Hastane yatağında iken rüyalarım ilk böyle başlamıştı. Kimse önemsemedi. Polislere anlatmama izin bile vermediler. Sonraları birkaç kez daha gördüm bu rüyayı ama kimseyi anlatmadım.

Sadece ’Sensin’ diyebildim. Sonra hemen Kenan’ın koluna girdim, koşarcasına uzaklaştım. Artık sokaklardaki insan yüzlerinde ne aradığımı biliyorum.

Yemek bir eziyetti. Bir kaç kere Kenan’a durumu anlatmayı düşündüm ama hiçbi işe yaramayacağını bildiğimden vazgeçtim. Nihayet biiti ve eve döndük. Çocukların kutlamaları, bir iki kadeh içki, çabuk bir sevişme ve nihayet uyku...

’ Otoparkın köşesindeyim. Sattığım maldan ilk defa ben de içmişim hafif bir sarhoşluk hissi var, ama kendimdeyim.Saat sabaha karşı 2 civarı olmalı, parkta sadece 2 araba kalmış. Birazdan onlar da gider. Bir sigara yakıyorum. Çakmağı koyarken montumun sağ cebini yokluyorum, orada... Sakince görevliye doğru yürüyorum, bu o, hep aradığım şans eseri bulduğum, bu hayata hapsolmamın nedeni dünyadaki KATİLİM.
- Kolay gelsin birader.
- Eyvallah.
- Birader buraya başka adam arıyorlar mı? Biliyor musun?
- Bildiğim kadarıyla adama ihtiyaç yok. Ben de bahşişlere çalışıyorum zaten, öyle maaş falan verdikleri yok. Sen ne iş yaparsın?
Cevap veremeden diğer iki arabanın sahipleri yaklaşıyor. Yanımdan uzaklaşıyor.
Gelirken aldığı bahşişleri cebine koyuyor.
- Sana numaramı versem birşey çıkarsa arar mısın? Komisyonunu veririm. Sigara içer misin?
Paketi uzatıyorum. Bir sigara alıyor, kendisi yakıyor.
- Bırak bakalım, bir şey çıkacağını sanmam ama belli olmaz. Adın ne senin?
- Doğan ya senin?
Katilimin adını öğreneceğim, biraz heyecanlıyım.
- Halil. Şehre yeni mi geldin, kalacak yerin var mı?
- Hemşerilerde kalıyorum ama bir yerler bulmam lazım. Birikmişim az, ucuz bir yer olmalı.
Gel benle üstümü değişeyim. Seni bir arkadaşın pansiyonuna götüreyim belki anlaşırsınız.
Peşinden küçük kulübeye gidiyorum. İçeride yanlızız, zamanı geldi. Arkası bana dönük.Elimi cebime sokuyorum. Tabancayı ensesine dayadım.
-Ben Doğan’ım. Senin öldürdüğün küçük çocuk. Tetiği çekiyorum. Etraf kırmızıya bulanıyor. Bir şey söylemesine gerek yok zaten. Benim kim olduğumu son anında bilmesi yeterli. Buradaki işim bitti artık. Sonsuza dek ait olduğum yere gidebilirim. Herkes kendi yoluna... ’

10 gün oldu. Her gün her uyuduğumda aynı kabus -artık rüya diyemiyorum. Doğan’ın benden ne istediğini artık biliyorum. Yapamam, kimsenin katili olamam ama istediğini yapmadan gitmeyecek. Belki gider diyerek polise isimsiz ihbarda bulundum, sanırım Halil’i takip ediyorlar. Ama birşey değişmedi hala her uyuduğumda aynı kabus, -katil oluyorum-. Katil olduğum bir hayatı istemiyorum. Kendi hayatımı istiyorum. Fedakar anne, sevgili eş, yakın arkadaş olduğum, geçmişi düşünmediğim, kin tutmadığım hayatımı istiyorum. Rüyalarımı geri istiyorum.
İstediğini yapmadan gitmeyecek B İ L İ Y O R U M .