pişmanlık

• 15 Nisan 2006 Cumartesi 14:35:38

Semra yemyeşil çimlere uzandı. Gökyüzünde kuşlar cıvıldaşıyor çiçeklerin üzerindeki böceklerde kuşlara uyarak harika bir doğa senfonisi oluşturuyorlardı. Burası o kadar güzel bir yerdi ki sanki evrenin bütün canlıları buranın tadını çıkarıyordu. Manzara ise tüm güzelliğiyle cüretkar ve davetkardı.
Serdar kitabın kapağını kapattı. Piknik yapmak ne zamandır istiyor ama işten vakit bulamıyordu. Kitabı okuyunca piknik yapma iştahı daha da arttı. Uzandığı yerden kalktı. Evet bugün pikniğe gidecekti. Hem annesinin gönlünü de almış olurdu. Kadıncağız ne zamandır dışarı çıkmak istiyor ama Serdar iş bahanesiyle annesini tersliyordu. Banyoya doğru yol aldı. Banyo yaparken aklına güzel bir fikir geldi. Hem gideceği yeri hem de annesinin gönlünü nasıl alacağını bulmuştu. İlk önce annesinin en sevdiği yere gideceklerdi. Emirgan’ a. Daha sonra da boğaz turu yapacaklardı. Ama bunun için banyodan çıktıktan sonra piknik için bütün malzemeleri alıp annesinin en sevdiği şeylerle dolu olan kahvaltısını hazırlamalıydı ki annesini güzel bir sürpriz yapabilsin. Banyodan çıkar çıkmaz düşündüklerini uyguladı. Annesinin en sevdiği kokuyu da sürüp annesinin odasına girdi.
Ne de güzel uyuyordu. Emirgan’ a gideceğimizi duyunca kim bilir nasıl sevinecek dur oğluma güzel bir kahvaltı hazırlayım diyecekti. Kahvaltının da hazırlandığını görünce şaşkınlıkla sevinç arasında bakan gözlerle “Sen bitanesin oğlum” diyerek oğluna sarılacaktı.
Serdar annesinin yanağına öpücük kondurup kısık sesle seslendi. Annesinden tepki gelmedi. Nasılda ağır uyuyor diye düşündü. Bir daha seslendi yine tepki yoktu. Bu sefer hem korkuyla hemde sesini yükselterek bir daha seslendi. Annesinin verdiği tepki ise oğluna kötü bir şaka yapılmışçasına aynıydı. En sonunda odayı ANNECİĞİM çığlıkları doldurdu. Bağırmaktan ve annesini gittiği yerden geri döndürmeye çalışmaktan vazgeçtiğinde gözlerinde yaşlar sel olup akmıştı. “Ah anne!” diyordu. Şimdi sırası mıydı hayattan ayrılmanın? Daha senden özür bile dilemedim.
Olaydan iki gün sonra evden ikinci bir ceset kaldırılıyordu. Serdar annesizliğe dayanamamış annesinin yanına uçmuştu.