Saygıdeğer dostlar,

Memleketimizin içinde bulunduğu sıkıntılardan biri belkide en önemlisi işsizliktir.İşsizlik ordusuna her geçen gün çığ gibi büyüyen Üniversite mezunlarıda eklenmektedir.Kamu ve özel kesim oldukça yüksek vasıflı insanları kadrosuna almaktadır.Üniversite mezunları iş bulamazken,memleketimde çeşitli nedenlerden dolayı okuyamamış ilkokul,ortaokul ve lise mezunlarını varın siz düşünün.Allah yardımcıları olsun.Şöyle bir etrafımıza bakalım,bu tür binlerce insan var.Köyde hayvancılık yaparken,çiftçilik yaparken sektörel sıkıntılardan dolayı şehre gelmiş ne iş bulursam çalışırım mantığıyla vasıfsız işçiler kervanına katılmıştır.Çarşıda pazarda tezgahtarlık,hamallık bile artık torpille yapılmaktadır.

Kahvede,lokantada garsonluk,komilik ikinci bir dil isteyen sektör haline gelmiştir.Evet kalite artmalı her sektörde vasıflı insanlar olmalı.Ancak yılda onlarca lise açmak,her ile bir üniversite açmak,üniversitelere iş istihdamı olmayan bölümler açmak hangi akla hizmettir.Alt yapısı istihdamı hazır olmayan bir sürü okul açıp orada yıllarını,emeğini veren aileler gençler yıllarca boşuna kürek çektirilmektedir.İstihdam sorunu çözülmeden bu kadar okullardan mezun olan her öğrenci toplumda açan ve kapanmayan yara olacaktır.

Geçenlerde bir olaya şahit oldum,yukarıda adı geçen vasıfsız işçilerden biri lokantada komi olarak çalışmaktadır,yaş kırk,bir eş,üç çocuk sigortasız günlük 18 YTL’ye çalışmaktadır.O bu duruma çoktan razıdır.Yıllar itibariyle sağ ayağının baldır kısmında bir şişlik meydana gelir,umursamaz taki ayağı kayıp şişin üstüne düşene kadar.Acil hastaneye kaldırılır,hemen ameliyata alınır.Büyükçe bir kitle düşme sonucu paramparça olmuştur. 15 dakikalık ameliyat 1,5 saat sürer.Ameliyat bittikten sonra,narkoz etkisini yitirir,hastamız gözlerini açar.

-Doktor hastaya şöyle der;

-Kardeşim bu kadar büyük ve paramparça olmuş kitleyle bu kadar nasıl yaşadın der.

-Hasta boynunu büker ve gözler yaşlıdır.

-Doktor, tekrar bak kardeşim senin en az bir hafta burda yatman gerekir.
-Hasta, ne olur doktor bey bana izin verin kalkayım,çalışmazsam çocuklarım aç kalır.Günlük 18 YTL yevmiye alıyorum burda geçireceğim her gün çocuklarımın rızkından gider, ne olur bana izin verin der.

Bu ve bunun gibi nice içler acısı olaylar yaşanmaktadır.Tek nedeni ekonomik durumsuzluk.

Dostlar,
Ne olur şükr edelim,paylaşalım,çevremizdeki fakir,fukara,gariban,yetim,
öğrenci kim varsa yardım edelim.Biz bu kadar duyarsız bir toplum olamayız.

Bu ve bunun gibi sosyal yaralar bananecilikle değil paylaşılarak azaltılır.
Paylaşılan toplumlarda infialler,intiharlar,ailevi kavgalar olmaz.Komşusu açken tok yatmayan bir dinin ve milletin evlatlarıyız.Ne olur en kısa zamanda aslımıza ve özümüze dönelim.

Selam ve saygılarımla