ACI AMA GERCEK!

• 26 Mart 2007 Pazartesi 06:48:39

Yasi henüz 18´di Feryanin ilk kez asik oldugunda. Ögle cok sevmisti ki o genci, roman yazabilirdim bu ask üzerine. Ferya meslegini ele alir almaz, sevgilisine, gel de beni iste ailemden diye seslendi ona. Sevdigi genc bunun üzerine fazla beklemedi, ailesi ile konusup gitti Ferya´yi istemeye. Ummadiklari bir siddet ile karsilandi gencin ailesi.
Size verecek kizim yok benim diye bagiriyordu Feryanin Annesi. Ama nasil olurdu? Ferya sevgilisini tutamadi,o ailesi ile cikip gitti evden ve Ferya iki gözü iki cesme kali vermisti salonda. Annesine bakip bagirmaya basladi Ferya, bunu bana nasil yaparsin dedi.
Ama Feryanin Annesi onu dinlemedi.
Iste o gece Ferya bir karar veriyor, onsuz yasayamam diyor. Bir mesaj birakiyor sevgilisine, gel beni kacir diye. Ertesi gün Ferya ise gidiyor ve birdaha eve dönmüyor. Ailesi cildiriyor hele Annesi. Ama bu iki sevgili coktan karar vermislerdi,asla ayrilmak yoktu onlar icin. Basvurdular ve evlendiler. Herkez yardim etti, tüm arkadaslar ve dostlar,ellerinden geldikleri kadar kosup kosusturdular. Evi el birligi ile dayadilar, düyün oldu bitti, ama Feryanin ailesi gelmedi ve gelmemekte kararliydilar. Aradan uzun zaman gecti, ve Feryanin ailesi bu iki sevgiligi af etmemekte direndi. Gün geldi,Ferya hamile kaldi, ikiside mutluluktan ucuyordu,ama bu mutlulugun uzun sürmeyecegini bilemezlerdi. Feryanin annesi haci hoca geziyor diye laflar cikmisti o ara, ama aldiris eden olmadi. Gün geldi bir komsu, Feryaya annesinin sabuna büyü yaptirdigini söyledi. Ferya cok korkmustu, ve kosup ailesi ile konusmak istemisti, ama birakmadilar, hatta kizcagizi kovdular. Ardindan da demedigini birakmadi annesi. Babasi ise garibanin teki, korkusundan hic sesini cikaramadi. Erkek kardesi ise annesinden farksiz degildi. Ferya yedi aylik hamile iken, basagrilari basladi.. Ayakta tutamaz oldu kendini. Zaman zaman unutkanligi da cogaldi. Esi fazla dayanamadi bu duruma ve doktora götürdü. Doktor ise normaldir dedi, hamile kizcagiz. Zaman ilerledikce Feryanin durumu daha da kötülesti, ve bir gece bayginlik gecirdikten sonra, hastaneye kaldirildi. Bircok testler yapildi, kan aldilar, ordan oraya kostular, ve sonuc ummayacagimiz kadar kötü cikti. Feryanin beyninde bir tümör yer edinmisti, ameliyat olma imkani da kalmamisti. Doktorlar fazla yasamaz dediler. Ve bizim gencimiz orda yikildi kaldi. Nasil olurdu, Ferya ölemezdi, imkansizdi bu. Doktorlarla kavga etmeye basladi, onlara inanmadi zavalli, ne yapabilirdiki, caresizdi. Aradan zaman gecti ve sakinlestigi gibi doktorlar onunla konusmaya basladilar. Bebeginiz yasar dediler ama esinizi kurtaramayiz. Tümör gectikce büyüyordu, bebege zarar vermemek icin de bircok ilac verilemiyordu zavalli Feryaya. Komada yatar gibiydi güzelim benim. Doguma aldilar Feryayi ve dünyaya nurtopu bir erkek geldi. Bizim genc aglayarak oglunu aldi kollarina ve oglumun adi can olacak diye haykirdi. Bebek kollarinda aglamaya basladi, birlikte agladilar uzun zaman. Ferya o sira gözlerini coktan kapamisti, kalbi ebediyen durmustu. Son kez gidip yanina,basini oksadim güzelimin. Agladim,sarildim, ve ogluna iyi bakacagimiza söz verdim. Annesi bu aci haberi duyunca, agladi, bagirdi, cagirdi,ama ona kimse bakmaz olmustu. Konusulanlar yetmisti insanlara. Bu kadini kimse af etmedi. Gün geldi kadin yaptigi hata üzerine, delirmeye basladi. Ben öldürdüm kizimi diye bagirdi sokaklarda. Bu fazla sürmedi ve kadin felc oldu düstü yataklara. Yapa yanliz kaldi odasinda, yanina kimseler ugramaz olmustu. Hicbirimiz o haline acimadik. Simdi seneler sonra bakiyorumda, can 11 yasinda ve Feryaya cok benziyor. Bten gelir sorar, annem nasildi diye. Onu alirim yanima anlatirim ona annesinin nasil mükemmel biri oldugunu. Onu cok severdim derim ve sarilirim bizim güzel oglana. Feryanin annesi ise hala bir yatakta bagli, hala konusamiyor. Aci ama gercek bir olay ve ben bubu yasadim yillar önce. Sizce allah tarafindan verilen bir cezamiydi bu?