24 mart 2006 (bir yıl geçti )

• 24 Mart 2007 Cumartesi 02:01:41

24. 03.2006
Onu ilk tanıdığımda elinde bir tabak üzümlü kek vardı.Yeni taşındığımız evimizin kapısında hoşgeldiniz deyip gülümsüyordu.Çok güzel bir gülüşü vardı Mukadder teyzenin.
Ne kahkahalar atardı nede sahte bir gülücük . Öyle içten öyle sıcak gülerdi.Yeni taşındığımız apartmanda kapı komşumuzdu.Eşini hiç tanımadım.Mukadder teyze her bize onu anlatırken gözleri dolardı , hiç üzmedi beni hayatta der , defalarca gösterdiği resimlerine tekrar baktırırdı.Alkollü bir sürücünün kullandığı araç çarpmış , herşeyim dediği eşine.Ona herşeyim dediği eşinden kalan iki emaneti vardı.Sıla ’ sı ve Erdem ’i .
Hep bu şekilde seslenirdi çocuklarına.Sıla’m Erdem ’im. Benide hiç ayırmadı kendi çocuklarından .Anneme nazlanamadığım kadar ona nazlanırdım.Sıla ve Erdem kardeşim olmuşlardı .
Hayat bana ve kardeşlerime oyun oynadı.Ben biricik Mukadder teyzemi Sıla ’m ve
Erdem ’im de annelerini kaybettiler.Ebediyete uğurladık teyzemi.Herşeyim dediğin eşine kavuştun teyzem.Ama çocuklarının hasretine nasıl dayanırsın.Orda özlemek yok mu ?yoksa teyzem.Senin gibi kim eğilir yüreğimize , kim bize üzümlü kek yapar .
O güzel gülüşün yok olmuş teyzem.Her zaman pembe pembe olan yanakların bembeyaz.Bu kadar uzak bir yolculuğa çıkacaktın da neden veda bile etmedin .Ben öptüm ama senin buz gibi yanaklarından.Sıcaklığın yok olmuş teyzem.Sıla ’nı Erdem’ ini bir görsen teyzem çok üzülürsün .Bakmaya kıyamadığın kızın çok ağladı bugün.Sesi hala kulaklarımda.Erdem şokta bir damla gözyaşı akıtamadı . Boş bakıyor .Gece boyunca ayrılmadı başucundan.Seni evinden alıp yeni evine götürmeye geldiklerinde Erdem ’ine annenle vedalaş oğlum dediler.O zaman tutamadı kendini daha fazla dayanamadı .Ağladı , ağladı ama yinede götürdüler seni...

24 MART 2007
Bugün aramızdan ayrılışının birinci yıl dönümü.Seni çok özledik, bir yıl geçti sensiz.
Artık dört mevsimi yaşamıyoruz , sen gittikten sonra mevsimler bile değişti.Bugün sıla ’n
bizdeydi , seni konuştuk seni anlattık .Artık Sıla’ n yapıyor üzümlü kekleri.Ben çok güzel olmuş desemde anneminki gibi olmuyor diyor.O sevgisinide katardı , ben gözyaşı katıyorum diyor.Çoğu zaman beraber yiyoruz akşam yemeklerini.Bildiğin gibi annemler çok meşgul , bizimle olamıyorlar herzaman.Biz üç kardeş hiç konuşmadan bitiriyoruz yemeklerimizi.Hatırlıyor musun? güzel gülüşlü teyzem , sen varken hep neşeli geçerdi akşam yemekleri , şakalaşırdık , konuşurduk , gülerdik , sende kızardın bize.Yemekte konuşmayın nimete saygı gösterin derdin.Şimdi fazlasıyla saygı gösteriyoruz.
Bugün okuldan sonra Sıla ’nla birlikteydik yine.Resimlere baktık.Benim odamda bir resmin var hani benim doğum günümde çekilen.Üzerimde mavi kazağım var , sende o gün benim için mavi giymiştin.Hediye olarakta mavi gömlek getirmiştin.Kızım ne olacak sendeki bu mavi hastalığı derdin Gelinliğinide mavi diktireceğim senin der gülerdin.
Sıla evin her tarafına sizin resimlerinizi yerleştirdi.Bir günümüz bile geçmiyor ki seni anmadan. Erdem in yeni bir kız arkadaşı var.Arada bir geliyor.Tanısan sende çok severdin.Biliyorum bizi görebiliyorsun , kanatların hep üzerimizde. Bizde sana yüreğimizden sevgiler , öpücükler gönderiyoruz meleklerle...Dualarımız sana ulaşıyor eminim .
Gül yüzlü , güzel gülüşlü teyzem . Bugün yokluğunun birinci yıl dönümü.Seni çok özledik
Dualarımız seninle...