KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1174 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
-Kadınlar-
Kadınlar,acı çekmenin kendini yok yere üzmenin,yıpratmanın,kendi ruhlarıyla amansızca savaşmanın,kendi bedeninin her bir yerini yaralamanın anlaşılmaz mutluluğunu tatmaktan müthiş bir haz duyan ve bu hazla büyük bir şehvetle,tutkuyla sevişen hiç anlaşılamayan ve asla da tam olarak anlaşılamayacak olan yaratılan bu kadar şeyin içinde tek varlıktır.Ortada gözle görülür kötü denilebilecek veya kötüye yoğrulabilecek hiçbir şey yokken psikolojik hastaların bile üretmekte zorlanacağı türden sorunlar,acılar,kıskançlıklar,mutsuzluklar üretip besler büyütür güçlendirirler bu küçük hayali çocuklarını.Her geçen gün ona olan sevgileri sarılmalarındaki içtenlikle,sıcaklıkla artar,büyümesini izlemenin,tanık olmanın verdiği hayranlıkla daha da sahiplenirler.Fakat birden çok kötü affedilemeyecek bir şey yapmış gibi,kendi kanından canından zihninin oyunlarından olan bu masum,suçsuz çocuklarına büyük bir nefret besler,onları düşmanları olarak görür,mutluluğu,huzuru onu yok etmekte bulabileceklerini sanırlar.Her mutluluklarında bir mutsuzluk her mutsuzluklarında ise bir mutluluk bulurlar.Aslında kendileri de anlam veremezler ne yaptıklarına ya da neden yaptıklarına fakat yaşamak için nefes almak nasıl bir ihtiyaçsa kadınların mutlulukları içinde sorunlar,acılar,huzursuzluklar,sızlanmalar,üretilen o bütün zihinsel olaylar ihtiyaçtır.
Bir gün bir arkadaşımla soğuk deniz rüzgarlarının arasında yavaş yavaş yürürken sohbetimiz arasında birden hiç beklemediğim bir şey söyledi ’’galiba mutluluk mutsuzlaştırıyor beni,hep mutlu kalmak isteyen ruhumu öldürüyor,hapsediyor daracık kasvetli bir odaya.Fakat yine o ruh kendini mutsuzlukta buluyor,o küçük odanın kapısını açan ve ruhuma özgürlük veren mutsuzluğun anahtarı oluyor.Bilmiyorum neden böyle ve bunu ben bile anlayamıyorum ki senin anlaman çok daha zor’’ haklıydı da hiçbir zaman anlayamadım bu mutluluğu süsleyen mutsuzluğu.
Kısa bir sessizlikten sonra bakışlarını benden kaçırarak devam etti konuşmasına ’’mutluluğa doydum,mutluluk beni ele geçirdi ve moralimi bozuyor.Her gün,her dakika bu mutluluğun bir gün bitip bitmeyeceğini ve sonunun ne zaman geleceğini sorup duruyorum,kördüğüm olmuş gibiyim,biliyorum beklide mazoşistim’’…
YORUMLAR
Kahkahalarla güldüm yazınıza. Allah her daim fikirlerinizi sunsun bize. Haklılık payı yüksek düşünceler. Takdir ettim ve saygı duydum. Ama bayanlar olarak ayırmayalım şunu ne yazık ki her insanoğlu yapıyor bu dediklerinizi. Tüm mesele ne istediğini bilmeli insanoğlu ki mutluluğu anlasın.
Sevgiyle kalınız.
