Kararsız duygular, insanı olduğu yerde tutar,ilerlemesine izin vermez. Bir yöne gidemediğin her an, aslında başka bir yönden vazgeçmiş olursun. Netlik cesaret ister, kararsızlık ise çoğu zaman korkunun kibar adıdır.

Bu duygular zamanla insanın içini kemirir. Sürekli “ya öyle olsaydı” sorusu zihni yorar, kalbi huzursuz eder. Ne tam mutlu olabilirsin ne de gerçekten üzgün, arada kalmışlık her duyguyu yarım bırakır. Yarım kalan her şey ise insanda eksiklik hissi yaratır.

En kötüsü de şudur,
Kararsızlık sadece seni değil, etrafındakileri de yaralar. Beklettiğin insanlar, belirsizlikte kalan ilişkiler ve ertelenen hayatlar… Hepsi kararsız duyguların sessiz ama derin sonuçlarıdır.
Bu yüzden kararsız duygular masum değildir. Netlik acıtabilir, ama iyileştirir. Kararsızlık ise fark edilmeden can yakar.