Dedem… Babamın babası… Bugün öldü.

Benim dedem iyi bir adamdı. Herkesin dedesi iyi bir insandır muhtemelen. Kimse dedesini kötü hatırlamaz. En azından ben öyle umuyorum. Ama benim dedem gerçekten iyi bir adamdı, dürüst bir adamdı, onurlu bir adamdı. Ömrü boyunca hep alın teriyle çalıştı. Nasırlı ellerinin ve alın terinin dışında bir kazancı yoktu. Ömrünce kimsenin hakkına el uzatmadı. Tüm yedikleri ve tüm yedirdikleri kendi ellerinin kazandıklarıydı. Çok zengin olabilirdi belki, tarlalar, arsalar, dükkanlar, hanlar ve hamamlar edinebilirdi. Ama benim dedem ömrünce her zaman onurlu bir yaşamı tercih etti. Çocuklarına ve torunlarına her zaman alın teriyle kazandığı ekmeği yedirdi. Belki karnımız çoğu zaman doymadı, belki dünya nimetlerinin birçoğunu tadamadık ama yediğimiz, içtiğimiz ve giydiğimiz hep helalindendi. Benim dedem iyi bir adamdı ve bugün öldü.

Benim dedem işçiydi, emekçiydi. Ömrünce hep çalıştı, hiç durmadı. Emekli olunca da durmadı, dinlenmedi, tatile gitmedi. Boyacılık yaptı, hamallık yaptı, ekmek dağıttı. Elleriyle inşa etmişti hayatını. Elleriyle inşa etmişti babaannemle oturdukları evi. Ömrü boyunca çalışmıştı, ömrü boyunca beden işçiliği yapmıştı. Hiç durmadı, hiç nefes almadı, hiç dinlenmedi. Kendi elleriyle inşa ettiği toprak evde dört çocuk büyüttü. O da yetmedi aynı evde torunlarını da büyüttü, besledi, okuttu. Beni okutan, adam eden dedemdir. Onun alın teriyle okudum okullarda, onun ekmeğini yedim, onun suyunu içtim, onun bana aldığı kıyafetleri giydim. Benim dedem ömrünce çalıştı, ömrünce el kapılarında işçilik etti. İşçilik ile kendi karnını ve ailesinin karnını doyurdu.

Benim dedemin tarlası, bağı, bahçesi, arsası ve dükkânı hiç olmadı. Ömrü birkaç kilometre içinde çalışarak geçti. Kendisi emekçiydi, işçiydi. Bir gün olsun şikâyet ettiğini duymadım, bir gün olsun hayıflandığını işitmedim. Kendisi anlatırdı dört sene askerlik yaptığını biz sorunca. Belki askere giderken ve askerden gelirken trene binmişti, belki de beni üniversiteye yazdırmaya giderken otobüse. Benim dedem ömrünce gemiye, uçağa binmedi. Bir gün olsun denize girmedi, tatil nedir bilmedi. Benim dedem yurtdışına hiç çıkmadı. Bu dünyada doksan sene yaşadı. Ama bu doksan sene içinde dünya nimetlerinin birçoğunu tatmadı, tanımadı, tanıyamadı. En iyi bildiği bulgur pilavıyla tarhana çorbasıydı. Önüne ne konursa onu yerdi. Bir gün olsun yiyeceklerden şikâyet ettiğini duymadım. Bir gün olsun yoksulluktan şikâyet ettiğini görmedim. Benim dedemin türlü türlü kumaşlardan türlü türlü kıyafetleri hiç olmadı. Yamalıydı çoğu zaman pantolonları. Çünkü doyurması gereken insanlar vardı. Benim dedemin elleri nasırlıydı.

Babam ve annem boşanıp ayrı yollara gittiklerinde beni dedem yanına aldı. Bir gün olsun yüzünü ekşitmedi, bir gün olsun bana kötü davranmadı. Annesiz ve babasız kaldığımda bana babalık yaptı, şefkatle yaralarımı sardı. En büyük dileği okumamdı, adam olmamdı. Kendince, imkanlarının el verdiği ölçüde tüm ihtiyaçlarımı karşıladı. Bana yatacak bir yatak verdi, sofrasında bana yer açtı. Belki yoksulduk, belki kimsesizdik, belki üşüyorduk sık sık ama bizim dedemiz vardı. Kendisi bir gün olsun gün yüzü görmemişti ama çocuklarının ve torunlarının karınlarının doyması için elinden geleni yaptı. Benim dedem dürüst bir adamdı. Yarı aç yarı tok çok yoksul günlerimiz oldu ama benim dedem kimsenin hakkına elini uzatmadı. Elini uzatmayı bile düşünmedi. Bize hep böyle öğütledi; “Yalan söylemeyin, kimsenin hakkını yemeyin, hırsızlık etmeyin, dürüst olun, doğru olun, Allah doğrunun yardımcısıdır.”

Benim dedem bugün öldü. Yorgun bedeni bugün toprağa gömüldü. Ömrünü çocuklarına ve torunlarına adamış dürüst bir adam. Ömrünce geçim derdi çekmiş, yaşam mücadelesi vermiş onurlu bir insan. Çok şey borçluyum dedeme. Bu borcu ödeyebileceğimi de sanmıyorum ömrümce. Dedemin bana yegâne mirası dürüst ve onurlu yaşamı oldu. Üzgünüm kaybım için ama gurur duyuyorum dedemle. Dilerim Allahü Teala cennet ile ödüllendirir dedemi. Vallahi de billahi de ben şahidim ki dedem ömrünce harama elini sürmedi. Benim dedem ömrümce gün yüzü görmedi. Ama dürüstlükten asla vazgeçmedi.

Allahü Teala rahmeti ve merhameti ile muamele eylesin inşallah. Benim dedem… Babamın Babası… Osman Çiftci… Bugün öldü.