Jan Valjanın suçu

Bismillahirrahmanirrahim Müminler, ancak kardeştirler...(Hucurât, 49/10) Onlar müminlere karşı alçak gönüllü, kâfirlere karşı güçlü ve onurludurlar... (Mâide, 5/54)

Jean valjan anadan öksüz babadan yetim kalınca onu ablası himaye etmiş ve bak jan asıl önemli olan her ne facia yaşarsan yaşa en önemlisi alçalmadan yaşamaktır ve onurlu kalmak alçalmaktan kolaydır fakat hayat izin vermiyor insanın onuru ile ayakta kalmasına ve gün geliyor insan alçalmak zorunda kalıyor abla diye cevap verdi jan valjan hayatta her insan zorluk ile sınanır dedi jan valjanın bir anne olarak tanıdığı ablası enişte beyde ölünce ablası bir fabrikaya girip gece vakti eve gelmeye sonrada mum ışığının altında küçük bebeğe patikler dikip üzerlerini anne şefkati ile örttü Müminler ancak kardeştir kim alçakgönül sahibi olursa Cenabı Hak onun altındaki çulu kaldırır ve onun yerine atlas halı serer fakat abla 3 çocuğuna bakıp şunu dedi çocukların neşe ve sevinci ruhların beyazlığıdır bir çocuk gülümsemesi kara benzer ve o kar tüm kirleri temizler fakat ustabaşı ile muhalefet edince işinden çıkartılmak zorunda kaldı yorgun abla Jan valjan küçük çocukların ekmeksiz kalmasına dayanamadı ve elini ilk kez bir suça uzatmak zorunda kaldı gençler eşkıya olmasın suça bulaşmasın diyip hayatında ilk kez ekmek çalmak zorunda kaldı onun suçu sadece küçük bir ekmek çalmaktı