Kimi zaman yorulursunuz;
başkalarının ilgi açlıklarından,
sizi azaltan anlamsız beğenilme duygularından...

Ve kimselerin çok umrunda olmayan,
ama her gün beyninizin duvarlarına çarpan
travmalarınızdan, mide kramplarınızdan,
bitmek bilmeyen melankolik kalp ağrılarınızdan
ve şizofrenik sancılarınızdan
kurtulabilmenizin tek bir yolu vardır:
o da, “ya bi siktir git” diyebilmektir.

Şimdi dediniz ki:
“Susmak en anlamlı yanıttır.”

Ama ne gam ki,
herkes duyamaz sustuklarınızı...
Çünkü sizin ağzınız,
o kulaklara göre değildir.

Sevginin değil de,
uzun zaman kafasında tuzaklar tasarlayan,
stratejik planlamanın peşinde olanları bırakın,
kucaktan kucağa savrulsunlar...

Onlardan geriye,
bir enkaz yığınından başka hiçbir şey kalmaz.

Kötümserliği içinde büyütüp,
lekesiz duygularınızı manipüle eden
ve sevginize kayıtsız kalan,
değer yargılarınızı hiçe sayan insanlar için
yüreğinizi soğutmayın, n’olur!

Oturup esmer bir akşamın soluğunda,
hüzünlü bir nefesi sizinle solumamış;
ekmeğini, yüreğini bölüşmemiş
ve hiçbir umudu sizinle büyütmemiş,
ruhu yırtık, kişiliği defolu insanlar için
kahvenizi de, çayınızı da soğutmayın, n’olur!

(Hadi, afiyet olsun...)

Birdal Erdoğmuş -