kendimle tartışmayı bir kenara bırakmaya çalışırken korna sesiyle başımı kaldırdım. Faysal Bey kırmızı ışıklarda bana doğru bakıyordu. Ona doğru koştum ve arabaya bindim:
—Günaydın Faysal Bey.
—Hoş geldin Sidar. Geri kalanın hâlâ uykuda sanırsam,
dedi ve gülümsedi. Ama bu espriyi yaparken gözlerinde uyku bağırıyordu, gün beyazına.

—Efendim, sizin de tam geldiğiniz söylenemez,
karşılıklı gülümsemelerle ilerledik.
—Faysal Bey, Abbas’ın orada bir tost yeriz değil mi?
—Ya Sidar, o bayat çay veren adamdan bir vazgeçmedin sen de.
—Çayı bayat değil ya, biz geç kalıyoruz,
dedim ve sırıtmaya başladım.

—Gidicez, anlaşıldı.

—Şimdi ben Faysal Bey’e, Abbas’ın oradaki kurumuş dalların hafiften bir rüzgar çıktığında çıkardığı sesi hatta benimle sohbet etmeye çalıştığını anlatsam, bu adam deli der bana. Bu benim alışkanlıklarımdan oluşan bir ritüel, belki de bir yalnızlık ayini. Kurtulmayı hiç düşünmeyen esirlerin yaptığı bir dans da olabilir. Kendimle savaşmaktan yorgun düştüm galiba. Kendimle her karşılaştığımda yaralarımı sarıyor da olabilirim.

—Abbas abi, iki çay, iki tost.
—Faysal Bey, yarım yeterli olur mu?
—Olur, yarım olsun.
—Ya Sidar, bu kirli yerde nasıl bir şeyler yiyip içebiliyorsun, anlamaktan zorluk çekiyorum; ama bu konuda ısrarlı olduğun için sadece bu defa ses etmiyorum, daha da gelmem bak.


Üç dalı kurumuş, iki dalı hala yaşamak için çırpınan o yaşlı ağacın gölgesinde ruhumu dinlendirmeyi seviyorum. Yaşlı ağacın gölgesine bırakılan kurum-yeşili tahta masa ve örtüsü solmasına rağmen, içilen çayların ve çay altlıklarının derin izleri başkalarının anılarını anlatıyor gibiydi. Ben de kendi çay altlığımla düşüncelerimi oraya kazıyordum.

Faysal bey dün siz duyguların hatta ruhun ertelendiğini söylemiştiniz
Hangi yara ertelendiğinde iyileşebilir ki?
Ertelenen acılar, fiziksel değilse, ertelenmelerinin ne faydası olabilir?

-Hiçbir faydası olmaz.
Peki o halde neden erteleme gereksinimi duyuyoruz?
-Yeni bir acının veya yeni bir kırılmanın gelmesi için kendimize zaman kazandırıyoruz.
Bu bir çeşit intihar değil mi efendim



Sinan Şeker /Barınakizmaritcesedi