Bir ay önce köyüme gittim.Babamın mezarını da ziyaret ettim.Evrim teorisi,Kuantum Fiziği, materyalizm falan bir yere kadarmış.Dayanamadım ağladım hiç ağlamadığım kadar.Göz kapaklarımdan isyan akıyordu.
Okul çıkışlarında,yağmurlu günlerde şemsiyeli babalar gelirdi.Ya babamın şemsiyesi yoktu ya da o yoktu.Bilemezdim.İlk karnem pek iyiydi.Babam görememişti ya yaşam pek iyi değildi ya da karnem.Bilemezdim.Altı yaşında öğrendim babalar da ölürmüş.Bilemezdim.Hep dama çıktım sen gidince,yükseklerdensin dediler.Meğer umutsuz çatılar kurmuşum gökyüzüne ,bilemezdim.

İçime doğ baba.Dışarıda bir ayaz bekler seni.Üşümesin ellerin.Dokun gençliğime
Oysa yoktun çocukluğumda.Gitmek zamansız bir eylemmiş ,bilemezdim.
Olmamıştı bir pazar kahvaltısı senle
Belki de daha acısı
Hatırlayamamak terk ettiğin mevsimi.Dört mevsim bir anda bitermiş, bilemezdim.

Bir masal borcun var bana baba.Sözcükleri ve zihni bereketli hikayeler borçlusun bana.İsyanım sevgimdenmiş, bilemezdim.



Özlemlerim tarifsiz.Özlemlerimi ellerinle büyütüyorum,bir çığ gibi.
Sen de dokunabilesin diye
Dokun ki sana bir kez olsun
baba diyebileyim.
Keşke keşke..Keşkeler, ağır inermiş omuzlarıma bilemezdim.


Gökyüzü güzel, Yeryüzü güzel amenna
Sevdiğim kadınlar, okuduğum kitaplar hepsi güzel.
Yolun yarısında öğrendim ,beni en güzel babam severmiş.Bilemezdim.

Sana bir mektup yazmak istedim.Ellerim titredi.Sana giden tüm yollar kapalı.Kalemim tükendi.Bu yüzden suskunum,eh biraz da küskünüm.Doluverdi bir an mektup
Susarak da yazarmış kalemler.Bilemezdim.



Sevgili babacığım
Her acının sonunda açılan pervazda bekle beni.Bir yaşam vardır bölüşülmeye hazır.
Sorarsan beni.Dünya zifiri bir karanlık.Sen bunu daha iyi bilirdin,bilemezdim.


Gitme!biliyorum, gideceksin.Bilemezdim.