Ünivrsitedeki konferansta yazar, sohbetine kendisini vermiş o kadar içten konuşuyordu ki, konumasının bir yerinde ;
“ Kitap imzaladığımız, Üniversitelerde konuşma sırasında bizden imzalı kitap isteyenlerin çoğu da kitapları okumuyor ki, bu sadece öğrenciler tarafından değil akrabalar ve iş arkadaşlarımız başta olmak üzere her kesimde böyle, hani laf vardır ya , kraldan çok kralcıyız deriz. Okuyandan çok okuyor görünenler toplumuyuz. Keşke okusalarda çevrelerine de okutsalar.Ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol misali”
Bu söz üzerine bir öğrenci elini kaldırdı. Yazar söz verdi gence. Genç , gururla sorusunu şöyle sordu ;
“Hocam insanların kitap alıp da okumadığını nereden anlıyorsunuz ki?” deyiverdi.
Yazar önce gülümsedi. Sonra da gülümsemesi bir kahkahaya dönüştü. Soru soran gence baktı. Genç komik bir şey mi sordum? diye şaşkınlıkla baktı yazara. Yazar gence teşekkür ettikten sonra:
“50 yıldır yazıyorum. Benim bir okuma testim vardır. Bu testi merak ederseniz söyleyeyim. “kitabı okudum “diyene kitaptan en can alıcı yerlerden sorular sorarım. Sohbet ederim. Merak ettiği yerleri genişçe anlatırım. Sorduğum soruların yüzde 75-80 ‘cevaplayamayan insan kesin o kitabı okumamış demektir. Bu testi de 40 yıllık dostum Hocanız Profesör Aydın bey ile beraber geliştirdik. Sanırım hocanız da bu testi size yapıyor.” Dedikten sonra dikkatle Aydın beye baktı. Aydın bey de gülümsemekle yetindi.
Muzipçe yeniden gülümsedi yazar.
“Okumadığına inandığım, kitap isteyen ama okumayana bir daha da kitap vermem. Bu insan profesör de olsa, en yakınım da olsa. Yazarı aldatana, kitap vermek de yasaktır.”
Yazar konuşmasına şöyle devam etti
“ sevgili öğrenci kardeşlerim, her alanda olduğu gibi okuma konusunda da insanlarımız yozlaştı. Herkes kitap okumayan bir toplumuz der de, gençlerimizin kitap okumayı sevmesi için neler yapmalıyız diye kafa yormaz. Yazarlardan yalancıkatn kitap ister okumaz. Kitap okuyan ve arkadaşlarına kitap hediye edenlerle alay ederler. Düğünlerde, özel günlerde arkadaşlarımıza o günün anısına, sayfaları imzalayarak o günün anısına mesajlar bırakarak, kitap hediye etmek, belki insanları kitap okumaya alıştırabilir. Ben şahsen, düğünlerde, bayramlarda, özel günlerde kitap hediye ederim ve çevremde olan çocuklara gençlere de kitap hediye etmeye teşvik ederim. Bu onları mutlu eder. Bugün beş kitabımı hediye edeceğim ama gerçekten kitabı okuyacak olanlara. Ama bu kitapları alanlar bir haftada okuyacak ve ben bir hafta sonra gelip imtihan edeceğim. Okuma testini yapacağım. Kim talip bu kitaplara?”
Hoca bunu sorunca baktı , en arkalardan bir kız ile orta sıralardan bir erkek çocuğu el kaldırdı.
Yazar bunun üzerine gülümseyerek
“İşte gerçek okuyan ve okutacak olanlar da bunlar. Eminim bunlar ilerde Öğretmen olduğunda da öğrencilerine okumayı sevdireceklerdir. Tebrik ederim çocuklarım “ dedi.
Yazar bir süre sustu. Önündeki bardaktan bir yudum su içti. Bir süre salona göz gezdirdi. Tam bu sırada bir erkek öğrencinin el kaldırdığını görerek söz verdi. Öğrencinin kendinden emin özgüvenle
“hocam bugüne kadar kitap okumayı seven insan değildim ama arada da olsa okurdum. Sizin bugün burada özgüvenle ve samimiyetle konuşmanızı görünce kitap okumanın ve yazmanın insanı ne kadar güzel değiştirdiğini ve dönüştürdüğünü görünce ben de şu andan itibaren daha çok okumaya karar verdim. Bu kitaplardan bir tanesine de ben talibim. Zaten Edebiyat bölümü okuyorum. Düşündüm de kendisi kitap okumayan bir Edebiyat ve Türkçe Öğretmeni başkalarına nasıl kitap okumayı tavsiye edebilir ki? Bunu düşününce mahçup oldum. Bizi uykumuzdan uyandırdınız” dedi.
Hocaları Aydın bey öğrencisine gururla ön sıradan arkaya öğrencisine bakarak. Öğrencisine baş parmağı ile her şey güzel işareti yaptı. Öğrenci de bu özgüvenli halinin bu kadar etki bırakması üzerine gururla hocasına baktı. Yazar da onların bu haline gülümsemekle yetindi.
Yazar konuşmasını şöyle tamamladı
“Sevgili Öğrenciler, yazar okur buluşmalarının amacı da zaten öğrencilere okuma sevgisini aşılamak. Ne yazık ki Üniversite hocası olan en yakın arkadaşlarımız bile bizi öğrencileri ile buluşturmak için çaba harcamıyor. Çünkü özgüvenleri yok. Kapıda rastladım. Yerel değerler ve dinamikler ile öğrencileri bir araya getirmek fakültemizin misyonu yazmasına rağmen ne yazık ki öğrenci yazar buluşmaları yeterince yapılamıyor. Bunu yapan sevgili dostum hocanız Aydın beye çok teşekkür ederim. “ diye tamamladı.
Konferans sonrası, 5 kitabı öğrencilere imzaladı ve uzun bir motivasyon yazısı yazdı kitabın ilk sayflaraındaki boşluklara. Bununla da yetinmeyerek öğrenciler ile kafeteryada sadece kitaba talip olanlara pastalı meyve suyu ikramı yaptı.
Yazar bir hafta sonra okula yeniden geldi. 5 öğrenci de “kitap okuma testi” ni başarı ile geçtiler ve yazardan 3 er kitabını daha kazandılar. Yazarı , Profesör Aydın bey, sonrasında her sene ilk sınıflara konuşma yapması için davet etti. Öğrenciler de yazarı öğretmen olduğu okulda sık sık ziyaret ettiler veya kafelerde sohbete, öğrenci evlerine, yurtlarına çaya davet ettiler. Yazar da her defasında kitaplar hediye ederek sadece dersine girdiği liselilere değil herkese , gerçekten okumak isteyenlere rehberlik etti. “Kitap okuma testi” sayesinde de gençlerin gelişiminde gözle görülür iyişelme ve dönüşümler yaşandı.
Diğer hikayelerimizde olduğu gibi burada yazarın adı gene yok. Yazarın adının ne önemi var ki? Önemli olan yazarlarımızın topluma kattıkları.
Hikayenin yazarı der ki:
“Kitap okumuyoruz değil, çocuklarımızı kitap okumaya sevk etmiyor, okuyanlara saygı göstermiyoruz. Okuyana saygı gösterilmediğini gören çocuklarda okumaktan soğuyor. Yazarlar ile alay etmek yerine onlara saygı ve ikramı ihmal etmezsek çocuklarda kitaba ve yazara saygı var diye okumaya yönlenebilir. Kitap hediye edenleri de sevmek ve desteklemek lazım ki, onlarda daha gayretli daha çok kitaplar hediye etsinler. Yazara “kitap verde evde süs olarak dursun” diyen insanlara da gereken tepkiyi göstereceğiz ki , onlarda kitapla, okuyan ile yazan ile alay etmesinler. Kitap süs değil, okunup faydalansın diye yazılan bir rehber, bir öğretmen ve bir ilderdir.
Sevgili okur,
Bu hikayeyi sonuna kadar okuduysan biraz çaba harcasan kitap da okur, roman da okur varsa çocuklarına ve torunlarına da güzel örnek olursun. Güzel örnek olmak, güzel insan olmaktır. Güzel ve faydalı insanı da çok çok ödüllendireceğini ben değil Yaradan söylüyor. Ne kadar çok yararlı insan olmaya gayret edersek o kadar mutlu ve huzurlu olabiliriz.
Aydın bey gibi, güzel yazarları öğrencileri ile buluşturan, konuşturan Üniversite hocalarına selam olsun. Öğretmen sadece anlatmak ile kalmaz, güzel örnekleri de sık sık öğrencileri ile buluşturarak tanıştırır.
Bilmem bu hikaye vermek istediği dersi verebildi mi ?