İşin ilginç yanı ne biliyor musun?
Aslında bana ait olmayan, sadece biraz dinlenmek için geldiğim bir şehirdeyim şimdi…
Ama bir anda fark ettim ki, benim sandığım hayat aslında başkasına aitmiş.
Ve tam da bunu anladığım anda, hayatımın en zor kararını verdim.
Kendi hayatımı, yeniden ve kendi ellerimle yazmak istedim.

İşte bu şehir, o kararın verildiği yer oldu.
Bir dönüm noktası…
Yalnızlığımın sessizce başladığı, içimde bir şeylerin eksildiği şehir.
Kendimle yüzleştiğim, en çok da kendime yabancılaştığım sokaklarda yürüyorum yine.

Ama bu defa her şey farklı.
Çünkü bu şehir, artık seni ve beni karşılamaya hazırlanıyor.
Aynı duyguları yaşamış iki yabancının, birbirini tanıması için belki de en doğru yer burası…
Bakalım, hangi cadde ilk adımımıza tanıklık edecek?
Hangi sokak, ilk gülüşümüzü hafızasına kazıyacak?
Ve hangi ağaç, gölgesinde bizi birbirimize bağlayacak?

Ben buraya bir arayışla gelmedim…
Ama içimde tarifsiz bir his var.
Sanki seni burada bulmam gerekiyordu.
Sanki biri, bizi burada buluşturmak istedi…

Kolay olmayacak, bunu biliyorum.
Ama bir umuttur yaşamak…
Ve bazen sevmek, inadına başlar.
İşte tam da o inatla, sana kalbimi açıyorum.