çölleri emziren
ey nazlı bulut
Ey yağmurun sonsuz aşkı,
gül rengi umut

Duyar mı hıçkırıklarımı
Duyarsız kalbin
His eder mi ağlasam
Gökyüzün beni

Ey gece mavisi
Dilsiz kör sevdam
karanlığın tutkusu
ışık üstü aydınlık
Ey çağların çığırtkan coşkusu
sevinç ve sezgi
Dilimde yanık türkü
dudağımda kan ezgi
Duyar mı sesimi
duyarsız kalbin
Okusam şiir’ini
dağlar delen ferhatın


Gülümserdin
İçimde kelebekler uçuşurdu
Her bakışın anlamdı
gözlerin konuşurdu
Gönlüme kan doldu
aklım şaşırdı
Her celsede bir daha
idama mahkum gibi
Denizler çaldı seni
tane tane kum gibi
Baharlar güz vurgunu
çiçekler zakkum gibi
Ey benim eylül bakışlı
Hırçın Lavinyam
Görülmemiş dünyada
Hiçbir aşk tutkum gibi
Bir de böylesi telaş
Kaybetme korkum gibi

Nikahsız dokunan
arsız kalemden
Yine bir şiir’e gebedir kağıt
Sensiz hayatımın
her yeri elem
Yine gel gönlüme
kokunu dağıt

Bende bayram görmüş
Çocuk sevinci
Kalbimde yedi renk güller uyansın
Kül olmak yetmedi
Hasretin ile
Yine gel yüreğim bir daha yansın