Hayat benim için bir yarış değil.
Başkalarıyla kıyaslanmaya ihtiyaç duymam çünkü rakibimi çok iyi tanıyorum: kendim.
Her gün bir adım daha ileri gitmek, düne göre daha güçlü olmak, kendi karanlığımı aşmak… İşte benim gerçek mücadelem bu.
Ve en büyük gücüm; kendime olan inancım.
Çünkü kendine inanan biri, dünyanın en zorlu rakibini bile alt eder: kendi içindeki şüpheyi.

Ben, toprakta kök salmış; dalda meyve vermiş olana taş atmam.
Emekle gelen her şey değerlidir.
Ne gösteriş büyür gözümde ne de geçici başarılar.
Bilirim ki gerçek değer, derinlere kök salanlardadır.
İnsan, neye taş attığını iyi bilmeli.
Çünkü attığı taş bazen dönüp kendi vicdanına çarpar.

Ego, bencillik ve hazımsızlık…
Bunlar, yolumda dönüp bakmayacağım zayıf karakterlerdir.
Onlar başkalarını tüketerek var olmaya çalışırken, ben kendi içimde büyümeyi seçerim.
Gölgelere değil, ışığa yürürüm.
Çünkü güneşe yürüyen birinin arkası zaten hep gölgede kalır.

Dünyanın gölgesine sığınmak kolaydır.
Orada kalmak, sorumluluk almadan yaşamaktır.
Ama ben hiçbir zaman kolay olanı seçmedim.
Güneşin altında yürümek cesaret ister, inanç ister, kararlılık ister.
Ben o adımları atmaktan hiç vazgeçmedim.
Çünkü biliyorum:
Gölgeler geçicidir, ışık ise hakikatin ta kendisidir.

Remziye ÇELİK