— Şark Coğrafyasının Kırık Aynasına Bir Çığlık —

Yüz kişilik senfoni çalsa, duymayacak kulaklara çaldık hep.
Çünkü bu coğrafyada ne sivrisinekten anlarlar, ne de davul zurnadan.
Kadının saçının teliyle “ahlak”ı ölçen bir akıl kendi çürümüş arzularını “inanç” diye pazarlıyor.

Yahu 22. yüzyıla ne kaldı. Mars’a koloni kuruyor insanlar.
Biz hâlâ erkeklerin tahrik sorunu ile vakit öldürüyoruz.
Kadını sustur, ört, evde tut.
Erkeği sokağa sal, kutsal ilan et.
Sonra adına "toplum düzeni" de.

Başörtüsüyle tüm bedeni teşhir eden, cübbenin içinde kibirini gizleyen, sakalıyla hüküm kesen yaratıklar!
Siz İslam’ın da, insanlığın da canına okudunuz.

Kusura bakmayın,
Fil kadar inancım, bit kadar aklınızla paramparça oldu.

Hiçbiriniz Tevrat’ı, İncil’i, Kur’an’ı bilmezsiniz
Ama ağzında fetva taşır, kadınları rec’m ile öldürürsünüz.
Hepiniz erkek kaleminden çıkmış kutsal kitaplara sırtınızı yaslıyorsunuz.
İçinizde sevgiden eser yok.

Ama düşünün:

Bu kitapları kadınlar yazsaydı dünya nasıl olurdu?

Belki de erkekler örtünürdü.
Belki "namus", onların omuzuna yüklenirdi.
Evde otur, çocuk bak, sokakta ne işin var lafları onlara söylenirdi.
Şort giyen erkeklere “hafif”, “aranıyor”, “hak etti” der miydik?
Tecavüzü haklı gösterecek kelimeler icat eder miydik?
Etmezdik.

Ama bu topraklarda insanlık, hep erkek egosunun kurbanı oldu.

Bir sözüm de kadınlara olacak. Erkek hegemonyasının ardına sığınarak, gücü çaba harcamadan kullanma arzusunda olan bir dolu dişil diktatör faşizmi yaratıyorsunuz. Kadınlar kendinizi kandırıyorsunuz.

Mesele kadın ya da erkek olmak değil, insan kalabilmek.

Artık yeter.
Mars’a gidecek roketleri beklemiyoruz.
Bu zihniyeti bu dünyadan söküp atacak kendi manifestomuzu kendimiz yazıyoruz.


İmza:
Aklı, vicdanı ve utanması olan herkes.



AY PARÇASI / MEHPARE
NİSAN 2025 İSTANBUL