Hiç kimsenin görmediği bir çiçek olsam ve senin en gizli bahçende açsam. Senin soluğunla var olsam ve yapraklarım evrenin sırrını fısıldasa.

Gözlerin, bilinmeyen bir galaksinin haritası gibi; ruhumun seyyahı, sonsuzluğun kıyısı.

Acaba aynı kaderin ipliği mi bizi bu kadar sıkı bir şekilde örüyor? Yoksa hep birlikte aynı rüyanın içinde mi kayboluyoruz? Kafamdaki uğultular sanki evrenin nabzı gibi atıyor ve içimde suskun bir yanardağın lavları birikiyor. İnandığım tüm suretler birer birer silinirken, sen kal, ey en nadide varlık, senin ötesi bir gölge sadece.


İhanet, tüm inancı yutan bir kara delik; vedalar ise ruhun binasını sarsan birer deprem. Sensiz her yön bir çıkmaz sokak ve ben rüzgar olur dağılırım. Ruhum, dipsiz bir kuyunun ağzında sana tutunuyor. Bazen kendimden taşıp başka bir âlemde geziyorum ama o "hiç kimsenin görmediği çiçek" hep kalbimde yeşeriyor.

Hala o kişiyim ben, teninde o eşsiz kokuyu taşıyan. Aşkım bir mucize, görünmeyeni gösteren, imkansızı başlatan bir güç. Yine içimden o tuhaf, yabancı kelimeler dökülüyor.


Biraz fazla düşündüm, belki fazla içtim, belki dibine vurdum duyguların, bu karmaşık hallerim için affet beni. Bu yazdıklarım sana en gizli armağanım, ey yârim. Gözlerinin değdiği her yer ruhumun cennet bahçesi. Senin o derin bakışların, zamanın ötesinden bir anı gibi ve bende biriken tüm sessizlikler sende yankı bulur. Hiçbir yüz senin kadar sır dolu değil, ne bu kadar eşsiz ne de bu kadar derine işleyen.

Eğer "hiç kimsenin görmediği bir çiçek" olsam, beni en değerli vazona usulca koymanı isterdim. Her sabah güneşin ilk ışığıyla yeniden açsam ve karanlığın en koyu anında ansızın beni koklamanı isterdim. Belki acı bir tohumum ama daha derin bağları yeşerteceğim sözüm sana ey yârim.

Karalarıma bir renk ver, ey en beklenmedik baharım. Bu gece de en sıradışı dileğim sensin. Sen kal, ey benzeri olmayan, senin ötesi bir hiçlik alanı.

İhanet bir kara delik, tüm inancı yutar; vedalar birer deprem, ruhun binasını sarsar. Sensiz her yön bir çıkmaz ve ben rüzgar olur dağılırım. Ruhum, dipsiz bir kuyunun ağzında sana tutunur.


Bazen kendimden taşıp başka bir âlemde geziyorum ama o "hiç kimsenin
görmediği çiçek" hep kalbimde yeşeriyor.


Hala o kişiyim ben, teninde o eşsiz kokuyu taşıyan. Aşkım bir mucize, görünmeyeni gösteren, imkansızı başlatan bir güç.


...

youtu.be/WS3PIHygZMc?si=jIlq3ARdzto-VzE2