Belki de yaşayanların ölülerden daha çok duaya ihtiyacı vardır. Acaba toprak altından bize ne söylemek istiyorlar? Doğumumdan ölümüme kadar yaptıklarımı gözden geçiriyorum. Kabristanlar zaten ölümün farkına varıp kendimizle hesaplaştığımız yer değil midir? İşte sevdiklerime dua edip dönüyordum ki bir kabrin başında adamın biri ağlayarak:

Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım kara bahtım uyanmaz mı

beytini söylüyordu. Dayanamayıp yanına gittim. Omzuna dokunduğumda kafasını çevirdi. Bir de kimi göreyim;eski mahallemden çocukluk arkadaşım Meftun. Beni görünce gözlerini silip hayat hikâyesini anlatmaya başladı.

—“ Kardeşim Kemâl,şu soğukta kaç kat giydiğimiz hâlde yine üşüyoruz. Peki ya şu soğuk topraklar altında yatan merhume zevcem Sevda’m ne yapsın? Ahhh o ne güzel,ne güler yüzlü bir kadındı. Fakat kaderinde gülmek yokmuş zavallının. Evlendikten üç sene sonra ince hastalığına yakalandı. Hastalığının son günlerinde “Ben ölürsem kız kardeşim Sevde’yle evlen,vasiyetimdir.” diyerek göçtü dünyadan. Yavrucağımı ben nasıl büyüteyim cânım kardeşim. Mecbur evlendim. İşte bu kabirde de yatan odur.

— Demek o da öldü...

— Ah talihsiz başım. O Sevde aynı ablasının kopyasıydı. Bir hamarattı ki sorma. Zaten fazla hamaratlıktan öldü elmasım. Merdivenleri yıkıyorum derken ayağı kayıp düşüverince... Ondan da bir çocuk etti sana iki. Çok geçmeden de rüyama girdi. “Adam kısmına dul kalmak yakışmaz. Arkadaşım Sevcan ile evleneceksin. Yoksa vallahi hortlarım.” diye korkutunca evlenmek zorunda kaldım. Bu mezarda yatan merhume de odur.

— Aman kardeşim bu nasıl iştir?

— Ben zevcelerinin yasını tutmaya gelmişim dünyaya. Sevcan’ım birtanem. Onu aldattığımı sanıp içine dert olmuş. Zaten çok vehimliydi. Yeminler etsem de bir gün dayanamayıp camdan atıvermiş kendini. Bir daha tövbe de evlenmem. Aşk benim neyime yahu.

Bu olaydan birkaç ay sonra eve geldiğimde masada bir davetiye gördüm. Meftun’dan geliyordu.
“Kardeşim Kemâl,sevmek güzel bir duygu olsa da sevilmek bambaşka. Ben gerçek aşkı Sevgi’nin bana aşkla bakan gözlerinde buldum. İnan bana,merhumeler de beni mutlu görmek isterdi. Düğünüme mutlaka bekliyorum. Zaten sevmekten kim usanır.