0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
56
Okunma
Bugün, bu gece, bu masa, bu oda ve bu kasvetli duvarlar. İçimi bunaltan bir kaç heceyi tarihime not düşmek için, dönmemek için geriye, hep bir adım daha ileri! niyeyse anlamış değilim. Çevremde yaşanan binlerce olaya kayıtsız kalan ben, kendi içine gömülmüş hayatı bir an olsun anlamlandırmaya... Bizi mutlu kılacak olan şeyler hayallerimiz mi. Neden bu kadar uzakta? Anlam anlam anlam, gövdemi iliklerime kadar titreten bu anlamak çabası, Neyi? Kimin için? Ne uğruna?
Günbegün geçiyor zaman bir öncekini aratarak. Sabahlar aynı sabah, geceler daha karanlık. İnsanlar gittikçe uzaklaşıyor kendi hallerine gömülmüş, başkalarından bi haber. Dönüp baksam ardıma bir daha, bir daha dönemeyecek gibi. Bir sarılsam, sımsıkı sarılsam...
