0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
78
Okunma
Mürekkebi bitmek üzereydi kalemin, daha satır sonuna gelmemiştim. Sayfalar arasında dolaşan ölüm kokusuyla korkmaya başladı kelimeler. Yetiştiremedim cümleleri satır sonuna, hislerimi dakikalık şarkılarda öldürdüm. Sayfalar ilerledikçe fark ettim gülmekten uzak olduğumu. Meğer şimdiki uzaklığıma el sallamışım yıllar önce. Acaba binsem otobüse gidebilir miyim geçmişe? Mümkün olsaydı eğer düşünmekten kaçırırdım otobüs saatini. Ama artık geçmiş sıvazlamıyor sırtımı, naftalin kokusu hatıralarımın verdiği selam gibi. Benim aramakta olduğum ise sekizinci nota.
