İnsanlar...
İnsanlık...
İnsanca yaşam...
İnsani hal ve eda...

Bunlar hayatımızdan nasıl paldır-küldür uzaklaştırıldı. Okul tenefüsünden derse alelacele giren öğrenciler gibi nasıl da hızla gitti hayatımızdan.
Nasıl birbirimizi dinlemeden, sormadan, sorgulamadan yargılar olduk?
Peki biz neden böyle olduk?
Kimler buna sebep oldu?

Başta aynadaki o sıkılmayan yüzümüz..
Duymayan kulağımız...
Görmeyen gözümüz...
Söylenmeyen sözümüz...
Yolunu kaybeden ayaklarımız..
Umudu tutmayan ellerimiz
Sevgiyle çarpmayan kalbimiz...

Suçlu aramaksa mesele, çok bulunur.
Esasında mesele,çözüm üretmek ve derin bir nefes almaktır.
En son ne zaman derin nefes alıp, yaptıklarınızla ilgili derin bir düşünceye daldınız?
Ben ne yapıyorum dediniz?
Ben kimim dediniz?
En son ne zaman sevdiniz?
Sevildiniz ?
Kim okşadı yüreğinizi en son ?


Çok acı sorularla ne zaman münazara ettiniz?
Belkide bir çoğumuz bu hesaplaşmaları yapmıyor, ya da yapamıyor.
Bir an önce başlamalı...
Yoksa bu değerler tamamen gidince içindeki sevgi düşmanı o canavar seni yiyip bitirecek...

Uğur Türkeköle
24.03.2025
06.21