Görünüş aldatıcıdır kıymetlimis. Bu saçı sakalı dökülmüş,bir deri bir kemik kalmış adama da hastalıklı diye acımayın sakın. Gençliğinde katıldığı bir savaşta esir düşünce Sauron mu Saruhan mı zalim bir komutandan aylarca işkence görünce kafayı biraz tırlatmış. Zor bela memlekete dönünce de orada burada ne iş varsa yapmış. Yaş kemâle erince de karısıyla birlikte hac farzını yerine getirmiş.
İsmailgol Yüzükî Dede hacıdan dönmeden evvel alışveriş yaparken orada rengarenk yüzükler görünce hepsinde gözü kalmış. Basmış cebindeki son parayı,bir çuval yüzük almış. İşte İsmailgol Dede o günden sonra cami önlerinde bu yüzükleri satmaya başladı. Sadece yüzük de satmıyordu tabi. Misvak,tırnak makası,tarak,karınca duaları,tıraş bıçağı ve karısının yaptığı ev yapımı salça,tarhana,süzme yoğurt gibi ürünleri de satıp istek üzerine yumurta ve süt siparişi de alıyordu. Amacı para kazanmaktan çok hacdan götürdüğü yüzükleri birilerinin alıp parmağına takmasıydı. Bu yüzüklerin her biri onun kıymetlisiydi. Gelen müşterilere de yüzükleri kadar değer verip “Ne istersiniz kıymetlimis” diye seslenirdi. Ne yazık ki yüzüklerde pek azalma olmuyordu. Cami çıkışı karısına pahalı hediye almak yerine ucuz bir şeyler arayan adamlardan başka alan yoktu. Ta ki sosyete camiasından Ahuzar isimli bir hanım bu yüzükleri görene kadar. Ahuzar Hanım yüzüklerden birkaç tane alıp parmaklarına taktıktan sonra şımarık arkadaşlarına gösterir. Diğer sosyeteler de hemen merak edip gözleri kalınca başlar Ahuzar işkembeden sallamaya. “Öncelikle bu yüzükler sizin basit yüzükleriniz gibi değildir hanımlar. Yıllar yıllar evvel elf ustaları tarafından yapılmış. Tabi siz elfleri de bilmezsiniz de neyse. Kötü enerjiden,kem gözden korur. Yüze de güzellik katar” gibi birçok özellik söyleyince sosyeteler vakit kaybetmeden İsmagol Dede’nin yerine giderler. Bir hafta içinde tezgahta kala kala tek yüzük kalmıştır. Onu da İsmailgol Dede kendine ayırır. Artık sadece tek bir kıymetlisi kalmıştır kalmasına da onu şadırvanda abdest aldığı sırada Bilbo Bilal isimli bir cüce çalar. O günden sonra zaten yarım aklı kalmış İsmailgol Dede aklını tamamen yitirir. Ölene dek de hasta yatağında “Kıymetlimis,kıymetlimis.” diye sayıklar.