Uzun zaman oldu bir şeyler yazmayalı... Dertsiz başımdan olsa gerek. Peki ya şimdi niye burada oturmuş yazıyorum yine yıllar sonra? Çünkü yıllar sustursa da beni bitmeyen şeyler oldu içimde. Öyle anlar geliyor ki insan yeniden hayata başlasa içinde bir çok keşke olan günlerden geçmiş oluyor. Birini sevmiştim zamanında, beni sevmeyen birini...
Benim en büyük keşke dediğim yıllarım o zamanlardı. Keşke kimseyi dinlemesem bıkmasam usanmasam da onun peşinden gitmeye devam etseymişim. Şu an ki hayatımda yaşadığım kötü günleri illaki yaşayacaksam da Sevdiğim Adamla yaşasaydım. Beni sevmeyen adamla... Önemli mi gerçekten sevmeyen birini ölesiye sevmek.? Benim için her şeyden önemliydi aslında bunu yaşım büyüyüp artık bir ergen sevdası olmadığını anladığımda farkettim. Evlendik. O da evlendi bende... Bir oğlu olmuş benim de... Neden ikimize ait bir oğlumuz olmamıştı demeyeceğim onun sahip olduğu ona benzeyen her çocuk kıymetliydi gözümde. Hiçbir gece aklımdan gitmiyor. Gülüşü, bakışı, gözleri, konuşması, beni öelsiye dinlemesi, ben sussam bile anlaması... Beni ondan sonra bir daha kimse anlamadı...