Hayat bazen, insanların her hareketini izlediği, başarılarını kıyasladığı ve her anın bir yarış gibi hissedildiği bir alan olabilir. Çevremizdeki insanlar, başarılarıyla, fikirleriyle, ya da sadece varlıklarıyla bizi etkileyebilir. Ancak gerçekte en büyük yarış, kendi içimizde ve ruhumuzda gerçekleşiyor. Başkalarının ne yaptığını, nasıl yaşadığını görmek, bir noktada dikkatimizi çekse de, içsel huzuru bulmak için asıl olan şey, kendimizi başkalarıyla değil, sadece kendi içimizle kıyaslamak ve ona odaklanmaktır.

Kendini sürekli başkalarıyla kıyaslamak, aslında zaman kaybıdır. Dışarıdaki yarışa odaklanmak, bizi kendimizden uzaklaştırır. Kendi yolculuğumuzda ilerlerken, en büyük rakibimiz ve en yakın dostumuz yalnızca kendimiz olmalıyız. Evet, başkaları etrafımızda varlar, başarılarıyla bizi etkileyebilirler, ancak asıl mücadele, kendi potansiyelimizi bulmak, kendimizi aşmak ve kendi kalemimize odaklanmaktır.

Bazen insanlar, bizi bir tehdit olarak görür. Başarılarımız ya da hedeflerimiz, onları rahatsız edebilir. Ancak, gerçek tehdit, yalnızca içsel gücümüz ve kalemimizdir. Çünkü kendi kalemimiz, bizim en büyük aracımızdır; kelimelerimizle dünyayı değiştirebiliriz, düşüncelerimizle insanları etkileyebiliriz. O yüzden, kendimizi başkalarına tehdit olarak göstermek yerine, kendi yolumuzda ne kadar güçlü ve derin olduğumuzu fark etmemiz gerekiyor.

Kendi kaleminle yarışmak demek, sadece kelimelerin değil, düşüncelerinin, eylemlerinin ve duygularının da daha ileriye gitmesi demektir. Her geçen gün bir adım daha atarak, bir önceki günden daha iyi olmak, en büyük ödül olacaktır. Bu, bir yarış değil, bir evrimdir. Bir gün eski haline dönmek zorunda kalacağımızı bilerek, her yeni gün kendimizi aşmak için bir fırsat yaratmalıyız. Kendi potansiyelimizi bilmek ve bunu dışa vurmak, en büyük özgürlüğümüzdür.

Hayat bir kitap gibidir. Her gün bir sayfa ekleriz. Kimi zaman sayfaları çevirmek zordur, kimisi de çok kolay gelir. Ancak her yeni sayfa, yeni bir anlam taşır, her yeni satır, bizi bir adım daha ileriye götürür. Kendi yolculuğunda her yeni yazı, seni daha güçlü, daha bilgili ve daha etkileyici kılar. Kendini geliştirmek, başkalarının gözünde olmak değil, sadece içindeki potansiyeli keşfetmektir.

Bir insanın en büyük rakibi, başkalarının ne yaptığı değil, kendisinin ne yapabileceğidir. O yüzden kendine odaklan, kimseye yer bırakma. Çünkü sana düşen, kendi yolunu en iyi şekilde çizmek ve her yeni yazında bir adım daha güçlü olmaktır. Gerçek anlamda bir tehdit olmak, sadece ve sadece kendine karşı sorumluluk taşımaktır. O yüzden rakibin, başkaları değil, her zaman ve her koşulda, sadece ve sadece kendin olmalıdır.

Başarı, başkalarına bir adım atarken değil, kendi kalemine her seferinde daha derin anlamlar ve duygular katarken gelir. Evet, belki insanlar bazen seni tehdit olarak görebilir. Ama bu tehdit, gerçekte bir güçten, kalemden ve içsel bir büyümeden gelir. Kendi kaleminle yarışırken, başkalarının ne dediği seni etkilemez. Çünkü senin yarışın, yalnızca seni bir adım daha ileriye taşımak olacaktır.

İçindeki gücü ve potansiyeli fark ettiğinde, başkalarına karşı hissettiğin tehdit duygusu da kaybolur. Bu yarış, bir başkasını geçmekle ilgili değildir. Bu yarış, kendi sınırlarını zorlamak ve her geçen gün daha iyisini yapmakla ilgilidir. Yavaş yavaş kendini aştıkça, diğerlerinin gözünde de fark edilmeye başlarsın. Ama asıl ödül, sadece kendine ait bir yarışta elde edilen zaferdir.

Kendi kaleminle yarışırken, yazdığın her satır seni daha güçlü kılar, daha bilge kılar, daha derinleştirir. Ve ne zaman başkalarının seni tehdit olarak gördüğünü fark edersen, sadece gülümsersin. Çünkü bu yarışta, kazanmak ya da kaybetmek yoktur. Tek olan şey, bir adım daha ileri gitmektir.

Remziye ÇELİK