Yoksulluktan Paltosu eksik, Arından boynu bükük, Yaşından benzi soluk bir adamın Türk milletine palto oluşunun, boynunu dik tutuşunun, kanını tekrar canlandırışının inanılmaz örneği Mehmet Akif Ersoy’a;
Teşekkürler, minnetler, dualar boş insanlara yapılmaz bizim topraklarda. Ya kurtaracaksın bu milleti kahraman olacaksın ya da akıtacaksın kanını vatana, asker olacaksın. Sen kahramansın.
Bütün tarihimiz savaşlarla dolu evet ama bu savaşın adı bile başkaydı; Kurtuluş Savaşı. İstiklalleydi bizim savaşımız. Tırnaklarımızla kazıya kazıya aldık bu ülkeyi. Sen duvarını kazıdın istiklale biz de seni kazıdık kalbimize. Yaptığın, yazdığın şeyin dünyada başka bir örneği yok. Elbette her milletin vardır bir marşı. Ama dokur mu kalbe bu kadar naaşı bilemem. Bir şiir nasıl bu kadar harlar insanın içindeki gücü? Nasıl böyle motive eder?
“Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem; Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bizarım!” demişsin. Biz her korkmayı duyduğumuzda hissediyoruz seni. Her kefensiz yatanda ağlıyoruz senin gözlerinle. Kalbinin dili hepimizin kurtuluşu oldu. Kağıtlar yetmedi anlatmana, masalar dayanmadı kalemine, duvarlar eskidi azminden. Parmaklarının sızladığı her an için minnettarız. Üşüdüğün her gece için buruk, yazdığın her şiirine hayranız.
Bazen bana soruyorlar en sevdiğin şiir ne? En sevdiğin şair kim? Düşünüyorum acaba var mıdır ki bana daha iyi hissettiren şiir diye ama bulamıyorum. Şiirler duygulara dokunur ama canlara dokunduğuna başka yerde şahit olmadım. Bir marş her zaman marştır. Bir şiir de her zaman şiir. Ama hem marş hem de şiir olması bambaşka bir boyut. Böylece nasıl olmaz ki insanın en sevdiği şiirin adı İstiklal Marşı. Nasıl Mehmet Akif’in önüne geçirir ki başkasını. Kusurlar, hatalar, bozukluklar olur çok irdeleyince her eseri. Ama bu eserin defalarca okudum on kıtasını, kelimeleri değiştirmeye çalıştım kalemim yetmedi. Yeni bir şeyler eklemek istedim tıkandım. Silmek istedim bozuldu. Tam anlamıyla kusursuzdu. İstiklal Marşı bu olmasaydı başka ne, nasıl olurdu aklıma getiremiyorum. Bu olmalıydı sadece bu.
Dediğim gibi teşekkürleri, minnetleri, duaları boş insanlara etmeyiz biz. Neticeyi görmeden de aferin demeyiz. Tabii bizim size aferin borcumuz yok daha doğrusu öyle bir yetkimiz olduğunu düşünmüyorum. Ama bu millet size bir değil, milyonlarca teşekkür borcu var. Biri yazdığınız ve hatta kazıdığınız bu şiir için. 100’ün üstünde teşekkür yazdığınız diğer eserlerle kalbimizi ısıttığınız için. Milyonlarcası da bu ülkede yaşayan herkesin sayenizde aldığı istiklal için. Korkmayın. Hakkıysa hürriyet bu bayrağın. Ve de hakkıysa bu milletin istiklal. Biz hakkımızı almayı sayenizde çok iyi öğrendik.
Yattığın yerde ışıkların hiç sönmesin, Ruhun şad olsun. Minnettarız güzel insan.