0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
237
Okunma
95’e kalkan bir tren içindeyim
yol aldıkça ardımda kalıyor gelecek
dün bu gün
bu günse yarın oluyor giderek
her tünel çıkışında dirilen ölüler beliriyor koltuklarda
hiç biri farkında değil
sanki hiç ölmeyecek havasında
...
pencereye bakmaya korkuyorum
içim ürperiyor
yansıyan akis benim değilse diye
...
95’e yol alan bir tren içindeyim
bir ara sızmışım
gözlerimdeki perde yarı aralık
bolşevik isyanından bahsediyor radyodaki rus
ama benim bu dili bilmemem lazım diyorum içimden
üstelik vagonun içi çok karanlık
...
uyanmak istiyorum sonra
ta ki başka bir trende gözleri açık giden aksimi görene dek pencereden
uzanıp
tutarcasına
5.0
100% (2)
