Gerçeği her zaman savun, anlayan olmasa bile vicdanına karşı hesap vermekten kurtulursun. (herbert george wells)
Gülüm Çamlısoy
Gülüm Çamlısoy
@gulum-camlisoy

YÜREĞİMDEKİ HANCI...

29 Ocak 2025 Çarşamba
Yorum

YÜREĞİMDEKİ HANCI...

( 4 kişi )

0

Yorum

4

Beğeni

5,0

Puan

157

Okunma

YÜREĞİMDEKİ HANCI...

YÜREĞİMDEKİ HANCI...


‘’İçimde ölen mevsimler vardı benim. İçimde eskiyen şehirler…’’(Alıntı)
Göğün tantanası renklerin uzamında seken kelebekler misali kardığım düşler ötesiz berisiz bir varlık iken yüreğime yağan kurşun ağırlığında damlalar ve isyanım kendime kimliğimin hanesinde saklı sıradan rakamlar gel gör ki: hasreti giyindiğim kadar lanetledim ben ölü şiirleri ölümlü değil lakin hiç biri defalarca kibirle başıma yağan mısralar ve kıpraşan imgelerde asılı kaldığım bulutsuz coğrafyalar misali debdebeli bir karanlıktır benimki elbet dünümü hibe ettiğim kadar kadere…
Acının da haşmetinde yığılı yalnızlığım ve ruhumun köpüren dalgaları.
Mazbut bir iklimin seyrüseferinde…
Meali hüzün olan dümenini kırdığım geminin sahibesi yaralı yüreğimde seken dirayetim sarkıttığım kadar uçurum boşluğunda uçuşan kâh vaveyla kâh saçlarım istimlak edilmiş ömrün hitabesi iken sözcüklerle olan savaşımda hicret bildiğim aşk hicvinde yaşananın özlemle savurduğum nidalarım.
Ben yoksul bir düşüm yerle yeksan edilmiş mazimde saklı o düşüşle cebelleştiğim en hoyrat rüzgârım maniler eşliğinde yanık türkülerin kafesinde saklı bir düşüm.
Mizacım yeniktir olan biteni.
Mealimse tüten duman gibi şehir vapurlarında nöbete kalan bir sandal misali s/alındığım evrenin alıntısı mahiyetinde çalıntı değildir de yüreğimdeki ıslaklık varsa yoksa yasın meali varsa yoksa yaşımın erittiği buz kütleleri kadar içimdeki buzdağından da yoktur kimsenin haberi.
Hayta rüzgâr.
Yorgun bedeller.
Diyetimle iştigal direncimde saklı iken s/onsuzluk hissi.
Bazen bir notaya öykünürüm.
Bazen not düşerim yüreğime.
Ölümsüzlük dilediğim zamanlar dünde kaldı varsa yoksa ölümle istişare ettiğim tekil hanemde çoğul haremde görünmezin indinde bilinmezin sirayet ettiği varsın olsun mutluluk bir rehavet.
Kastığım kadar bedenimi sıçrarım en tepeye yetmez lakin.
Devindiğim yörüngemden sekerim bir yaralı kuş gibi yatıya kalmaz lakin neşem.
Sınandığıma binaen kolları sıvarım ve girişirim şiir yazmaya ama içim el vermez öncesinde hak hukuk çerçevesinde beyaza boyarım evreni beynamaz hayaletleri de kovarım hanemden bir renktir ki içimdeki cümbüş bir hoyrat hikâyedir ki unuttuğum ve dünde kalan her gülüş.
İsyanım kendime.
İdrak ettiğimden de ötedir masallarım.
Masa üstünde sağalttığım binlerce cümle ve ruhumun sözlüğünden firar eden sözcükler.
Yandığım kadar yakardığım Huda.
Yaktığım kadar yarıladığım ömür.
Yaması ruhun yareni yüreğin yâdı dünün.
Mizansenler eşlik eder hayallerime ve çürük düşlerimin kovuğunda saklanır hayaletler.
Mısralar sökün eder ansızın.
Miadı dolan gerçekleri de sökerim dibinden.
Ve dibe vurduğum kadar tavan yapar duygularım ve işte bir şiire yaranırım sözüm ona ulaşılmaz iken bin bir imge sözüm ona sekerken sözcükler ruhumdaki perçemde saklı iken nidalar bense peçeme saklanırım peksimet tadında aşkları yuhalarım ne de olsa aşk masumdur ne de olsa aşk, imkânsız olduğu kadar ele geçirir insanın ruhunu ve paye vermediğim bedenim genelde kabımdan taştığım genelde devasa parantezler açtığım genelde devşirmenler gibi yıktığım duvarlar aştığım hudutlar.
Seyyahtır içimdeki yolcu.
Saydamdır yüreğimdeki hancı.
Vefalıdır ruhum.
Varyemez değildir duygularım ne de olsa sevdiğim kadar sevilmek isterim ve misafirler ağırlarım serencamımda.
Ölgün bulutlarla yolculuk yaparım lakin yetmez.
Rüzgârla sevişirim lakin bu esinti dinmez.
Hercai duygulardan harmanlarım ölümle yaşamı azadesi iken yüreğin emre amade aşka ve ihanet ettiğimdir dünümde saklı anılarım.
Andıkça ar bildiğim sevgiyi.
Kardıkça önümü yuhaladığım ifrite kaçan nüansız hayatın.
Şafağım attığı müddetçe şakağıma dayalı kalemle dingin bir hayat hayal etmekten de ötesi ölümle münazara ederim ettim de bir ömür en çok da ölümüne sevdiklerimin uğuruna umurumda da değilken mutluluk varsın bir rivayete eşlik etsin tutulan nutkum ötenazi yaptığım kadar dünümü ötemi berimi alıp da gidip gideceğimdir olan biten sadece kendimden ve işte kendimden kendime yaptığım yolculuğun da ucu bucağı yoktur hani en çok da hamim iken hüzün teknem gönül tekkem…

Paylaş
Beğenenler
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (4)

5.0

100% (4)

Yüreğimdeki hancı... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Yüreğimdeki hancı... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YÜREĞİMDEKİ HANCI... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.