Gerçeği her zaman savun, anlayan olmasa bile vicdanına karşı hesap vermekten kurtulursun. (herbert george wells)
İlknur İşcan Kaya
İlknur İşcan Kaya
@ilknuriscankaya

İSTASYONDAN BAVULUNU ALAN GİDER

28 Ocak 2025 Salı
Yorum

İSTASYONDAN BAVULUNU ALAN GİDER

( 2 kişi )

0

Yorum

5

Beğeni

5,0

Puan

87

Okunma

İSTASYONDAN BAVULUNU ALAN GİDER

İSTASYONDAN BAVULUNU ALAN GİDER

İSTASYONDAN BAVULUNU ALAN GİDER

Bir tren seyahatine benzer hayat. Durakları belli, istikameti belli…
Her “veda” bir hüzün iken, her “merhaba” bir başlangıç bu istasyonda.
Bagajların itina ile yerleştirilmesi çok mühim iş! Dökülen saçılan olabilir duygu misali. Emeğe saygı düsturu ile bakılan gözlük camlarını, yeni silmiş vicdan yumuşaklığı. Zaman mefhumu, geçmesin geciksin diye sesini duyuranları dinler.
Trenin kalkış düdüğü ile beraber yola devam eder bazıları. Bazılarının ise elleri kenetlenmiştir; ayrılmak istemez son ana kadar…
Tozların, duman ile yarenliği, geçmişe konacakların habercisi mi acaba? Hakeza bazı, toz olmak ister insan… denize nazır, begonvil kalbinde öylece unutulan…
Yaşanmışlıklardır böylesine derinden etkileyen duyguları.
Bir tren yolculuğu… Kalp ve beyin ritminde bozulma sezilirken, dilsizlik de bir dil. Duyabilene…
Hatıralar, unutulmazlar… Kalp gözü ile anlaşanlar; konuşmadan konuşanlar; gözleri en iyi dili konuşanlar… Hepsi bir arada…
Geçilirken koltuklara, yürek sızısı dolar içilen çaylara.
Görmek istenilen değilken o, yanında arar ruh, köşe bucak bir gün…
Tren ilerler… zaman ilerler… Molalar renk katar bu yolculuğa… Geçilir dereler, tepeler, köyler, kasabalar…
Yaşanan hayatlar değer göze. Ekin balyaları kaldıranlardan tut, bostan sulayanlara… tarla sürenlere… neşeli muhabbetlere yüz ifadelerini ekleyenlere...
Duraklarda yeni vedalar, yeni mutluluklar... Bazı imrenilen, bazı hale şükrettiren… Elden ele üleştirilen simitlerin kokusu dolaşır ortalıkta…
Gözyaşlarını saklayanlar, korkuların özetini çıkarır. Alındaki ter bedenin telgraf notuyken…
Kimse kimseyi neden dinlemek istemez o vakit? Tüm konuşulacakları, birkaç dakikaya tıka basa doldurma bilinçli bilinçsizliği ile zafiyet geçirir özlemler… “Kalpler bedenler gibi uzaklaşır” tezini mi destekler bu tavır?
Sisli dağları delen, geceyi korkutan kabadayı geçer… Bulutlar selama durur bu yabancıya. Yollar yol verir; doğa eşsiz tablolarını seçer. Her şey zıddıyla asılı manzarada; güzel çirkin, ak karasıyla…
Son durak, bekleyen bilinmeyenleri ile basamak uçlarında.
Nihayet!
İki güneş arasında yaşanırken hayat; biri doğan, biri batan aşılamaz set…


📍 Okumuş olduğunuz yazı 21 Nisan 2021 tarihinde Asanatlar.com’da yayımlanmıştır.
Paylaş
Beğenenler
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

İstasyondan bavulunu alan gider Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz İstasyondan bavulunu alan gider yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İSTASYONDAN BAVULUNU ALAN GİDER yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.