Sahne: Bir emlak ofisi. Duvarlarda lüks evlerin fotoğrafları, masada parlak bir tabela: "Muhsin Emlak – Daire Değil, Hayal Satıyoruz."

Ali Bey, Latife Hanım ve küçük Merve içeri girer.
Emlakçı (Muhsin Bey): (parlak bir takım elbise giymiş, elinde deri kaplı bir ajanda, kibirli bir tavırla) Hoş geldiniz! Muhsin Emlak’a şeref verdiniz. Hangi cennet köşemize taşınmayı istersiniz kiralık mi satılık mi bakıyoruz efendim.
Ali Bey: (mahcup bir şekilde) Cennet köşesi mi bilmem ama kiralık bir ev arıyoruz. Oturabileceğimiz, bütçemize uygun...
Muhsin Bey: (alaycı bir gülmeyle) Bütçe mi? Sayın Beyefendi, bütçe denen şey artık tarihe karıştı. Bugünlerde insanlar "hayalim" diyor, parasına bakmadan yer alıyor. Biz onların hayallerine aracılık yapıyoruz.
Latife Hanım: (sabırsızca) Muhsin Bey, biz "hayal" değil, gerçek bir ev arıyoruz. Bütçemiz çok büyük değil, ama oturabileceğimiz bir yer lazım.
Muhsin Bey: (burun kıvırarak) Ah hanımefendi, keşke bu sonuç gerçek diye bir şey kalsaydı! Neyse merak etmeyin, sizin bütçenize göre tam olarak bir yer bulacağım. Ama şu da eklemek isterim Evlerimizin fiyatları biraz "lüks."
Merve: (hevesle) Balkonu var mı? Salıncak yapmak istiyorum!
Muhsin Bey: (gülerek) Tabii ki var küçük hanım! Ama salincağa yer kalır mı bilemem, çünkü o balkon tam bir oturma odası kadar.koltuk kanepe televizyon hatta mangal bile konulabilir
Ali Bey: (şaşkın) valla oturma odası varsa balkon küçük olsada olur.zaten iki üç tel camasir kurutmalık yer olsun yeterli.cok geniş balkon masraf demek
Muhsin Bey: (kibirle) Ali Bey, insanlar şimdi bir balkonda oturmayı değil, sosyal medya da balkon keyiflerini balkonda yenilen içilen her ne ise onları paylaşmayı istiyor. Biz de ona göre hizmet veriyoruz.
Latife Hanım: (öfkeyle) Muhsin Bey, sosyam medya da değil, çocuğumuzla bir evde huzurla yaşamak istiyoruz. basit, temiz bir yer...
Muhsin Bey: (gözlüklerini düzeltir) Sade mi dediniz? Hayırdır, müzeden mi bahsediyorsunuz ? Bizdeki evler sade değil, muhteşem! Bakın size mükemmel bir daire gösteriyorum: 3+1, merkezi sistem, binanın kendisi daha geçen yıl boyandı!
Ali Bey: (kuşkuyla) Kaç para peki?
Muhsin Bey: (rahatça) Sadece 35 bin lira kira. Şimdi diyeceksiniz, “Bütçemizi aşıyor!” Ama unutmayın, ev bir yatırım. Kiranızla geleceğinize yatırım yapmaya karar verin.
Latife Hanım: (şaşkın) 35 bin mi? Biz bu parayla geleceğin değil, bir çorbanın ancak hayalini kurarız!
Ali Bey: (elini alnına koyar) Muhsin Bey, bu fiyatla bizim yatırımlık değil, batırımlık bir geleceğimiz olur. Daha uygun bir şey yok mu?
Muhsin Bey: (alaycı bir ses tonuyla) Uygun mu? Hmm, tabii ki var. Bodrum’da bir daire, biraz rutubetli ama havası ferah. Fiyatı da çok uygun: 20 bin lira!
Latife Hanım: (öfkeyle) Rutubetli mi? Yani evde bizden önce mantarlar mı yaşıyor?
Muhsin Bey: (gülerek) Hanımefendi, doğallık bu devirde moda. Organik bir şekilde oturacaksınız.
Merve: (üzgün bir şekilde) Baba, ben o evde oynayamam. Salıncağım bile küflenir!
Ali Bey: (derin bir nefes alır) Muhsin Bey, bu fiyatlarla bizim bir ev bulmamız imkansız. Memur maaşıyla yaşamak zaten başlı başına bir mucize!
Muhsin Bey: (omuz silkerek) Neresi mucize Ali Bey? Hayat böyle. Alım gücü dediniz de, bu devirde insanların artık gücü değil, görgüyü satın alıyor. Siz de biraz görüşünüzü genişletirseniz iyi olur.
Latife Hanım: (ciddiyetle) Muhsin Bey, vizyonumuz var ama cebimizde para yok. Bu nedenle size daha fazla zaman ayıramayacagız Ali çıkalım gidelim başka bi yere bakalım .
Muhsin Bey: (burnunu diker) İyi düşün Ali Bey. Çıkıp gidersiniz ama döndüğünüzde fiyatlar daha da artabilir. Benden söylemesi!
Ali Bey: (hüzünle gülerek) Bugünkü fiyatlarla bile kirasını ödeyemeyeceğim bir evden daha pahalı bir şeyden korkmuyorum Muhsin Bey. İyi günler.

Aile emlakcidan çıkar, Muhsin Bey arkasından şaşkın şaşkın bakar bütçeymiş
fakirlik demiyorsunuzda bütçe
Perde kapanır.
2’nci perdenin sonu
Devam edecek