şiirin hayattaki karşılığı

• 1 Ocak 2025 Çarşamba 19:48:06

tövbekar
ben dünyanın şımarık çocuğuyum biline
dünyayı gezmekteyim allahı arıyorum
lailahe illellah sözü gelsin diline
havra kilise cami günah çıkarıyorum

1995 yılı bana hac yılı
15 tavaf yaparak şeytanları taşladım
o manayı anlatmak imkansız insan dili
kalbim manayı duydu anlamaya başladım

cami kilise havra insanlardan uzakta
sözde sevimlidirler bu yetiyor anlayın
herkes şeytan olmuştur şeytan yoktur tuzakta
siz çokta şeytan için savaşlar planlayın

hac turizm olmamalı vah vah demek yetişmez
beytullahı yapan el sana ne anlatıyor
ceple resimler çekip yüreklerle bitişmez
özlem çekmeyen insan neyi planlatıyor.

oku ve bir şeyler yaz cennete kefil olsun
hayat ucuz değildir ahirette hesap var
yüreğin tövbeyle güzel manayı bulsun
ben yazdım sen okudun ikisi arşa çıkar
ilyas demirbaş

babamın dün yazdığı bir şiir.onun isteğiyle facebookta yayınladım.babam 75 yaşında ama hala sağlıklı.ilyas hoca olarak bilinir senozda.tövbekar şiiri gençlere hitap ediyor daha çok.boş vakit geçirenleri ikna etmek için.dünyanın süsü insanları aldatıyor daha çok.onun için sarılmak gerekiyor inanca.ülkenin inançlı yiğitlere ihtiyacı var binbir tuzağın içinde debelenirken insanlık.kör kuyularda yusuftum diyorya şair.hayat tehlikelere açık ideal hayata.ne bağnazlık nede ahlaksızlık.resülün yolunda gidenler için yazılmış bir şiir.gençliğini dolu dolu yaşayanlara.emekler heba olmasın zamanın durağanlığında.şiir bize kılavuzluk etsin bu sisli dağlarda kurtlar ve kuşların arasında.şimdi köyde kalanlar azınlıkta kış mevsimi olduğundan.şehirde kendi yalnızlığını yaşıyor insan.internete bağlanmış hayatlar için zamanda beyhude akıyor genelde.yaz gelince köye gideceklerin özleminde yaşıyor memleket.yaylalarda çobanlık yapanlar için hep aklını kurcalıyor şehrin kirli havası.bir anlam veremiyoruz yalnızlıklara şehirde akarken bulvarlar.bu durumlar isteksizlik demek dini yaşantıda.yazıkki bir çoğumuz için bir bahane teşkil ediyor alışa geldiğimiz sıkıntılar.örgütlenmiş zaman için yaşlanıyor dünya hayatın kollarında.aşk ve sevdanın bir anlamı yok sokaklar bizi çekerken hülyalara.zaten şiire inananlar çok uzak.birde ibadete çağrı varsa hayatın içinde.insanların bilmediği bir konu değil ölüm ve ötesi.nefse ağır gelen konular için hayattan vazgeçmeye davette var içinde.insanlardaki karamsarlık bu gibi durumları rahatsız eder.yani batı tarzı yaşama yabancı değil sosyete.manevi ihtiyaçlar noktasında aşırılığı kabul etmez dünya.sanatın şiirle ilgisi gözardı edilemez yani.nevrozun içinde kalmakta bir çeşit çaresizlik maneviyata açılan kapıda.