Sabahın nur saçan güneşiyle aydınlanan sınıfa, adım attığımda, kalbim sevgiyle doldu. Ruhumda bambaşka bir akış vardı. Değerli öğrencilerimin gözlerindeki ışığı gördükçe içimdeki sevgi daha da büyüdü. Sınıf ortamı benim için bir terapi merkezi, en büyük mutluluğum onlarla birlikte olmak, onların yüreklerine dokunmaktı. Zaten öğretmenlik, gönül mimarlığıdır, sevgi yolculuğudur; muhabbetle dokunuştur.
Onlara "Günaydın canım güllerim, sevgi güllerim, kır çiçeklerim" dedim.
İçlerinden bir öğrencim sordu: "Hocam, bizlere güllerim, çiçeklerim, diyorsunuz. Biliyorsunuz ki güller dikensiz olmaz, bizi dikenlerimizle beraber mi seviyorsunuz?"
Elbette dedim, sizi candan seviyorum. Bir gül güzelliğiyle, dikeniyle bir bütündür ve güzeldir. Dikenleriyle anlam kazanmayan bir gül, kusuruyla anlam kazanmayan bir insan yarımdır, eksiktir. Eksiklerimizle gerçek insanız. Sizler benim en değerli çiçeklerimsiniz. İnsanı yormadan, çiçeği solmadan sevmeliyiz. Daima iyi olana, güzel olana odaklanmalıyız. Birbirimizi olduğu gibi kabul ederek öyle olmaya çalışalım. Sizler gönlümün birer gül goncasısınız. Sizler benim hazinemsiniz. Gülüşleriniz, gönlümün gülsaçan çiçekleridir. Kalplerimizdeki sevgi ışığıyla, birbirimizin karanlık yollarını aydınlatmaya çalışalım. Unutmayalım ki her birimiz muhteşem bir dünyayız. Her insan bir deneyim gülistanıdır. Gül dikensiz olmaz, insan kusursuz olamaz. Hepimizin hataları var, eksikleri var. Bizler eksiklerimizle varız, kusurlarımızla bir bütünüz. Asıl önemli olan bunları kabullenmek, kusurlarımızın farkında olarak, kendimizi değişim ve gelişime açık hale getirmektir. Sevgi, kusurları görmezden gelmek değil, onları kucaklayabilmektir. Birbirimizi olduğu gibi kabul etmek, yanlışlara, eksikliklere odaklanmadan, gönüller arasında sevgi köprüsü kurmak, gönülden gönüle yol almaktır. Hayatta karşılaştığımız tüm zorluklar, aslında bizi daha güçlü hale getiren deneyimlerdir, tecrübelerdir. Tıpkı bir yolculukta karşımıza çıkan engeller gibi, zorluklar da bizi hedefimize ulaştıran basamaklardır.
Değerli öğrencilerim, unutmayalım ki yaşam bir yolculuktur, bu yolculukta en önemli arkadaşımız sevgi olacaktır. Gelin hep birlikte şefkatle, merhametle bu yolda ilerleyelim, yüreklerimizi, ve dünyayı sevgiyle dolduralım.
Mirzade MİRKELAM