Bu yaz ne çok kelebek gözlemledim bahçemde.. fotoğrafladım ve paylaştım çoğunu. Bugün bağlamamla hasbihal ederken şu düşünceler geçti içimden;
Bir kelebeğin kanat çırpışindan etkilenir yaptığın işte, eylemde, düşünce ya da duyguda da "kelebek etkisi" beklersin.. tam ümit ettiğin neyse olumlu düşüncelere kapılmışken bu sefer "kelebek ömrü" devreye girer.. bir de bakmışsın umutlar kırılmış, hayaller yıkılmıştır..
Ve aklıma rahmetli dedemden dinlediğim bir kelebek şiirinin şu kıtası gelir;

Tutunca kelebeği
Solar onun ipeği
Çocuk ağlar boş yere
Giden gelir mi ele..

Işin özeti şudur: umutlar ve hayaller kelebek gibidir.. kavuştuğunuzda ya da ulaştığınızda, nasıl bir kelebeği tuttuğunuzda kanatlarındaki ipek dökülür ve solarsa onlar da öylece yok olur gider elinizden.. olmayacak umutlara kapılma ey gönül... ne kelebek etkisi um ne de kelebek ömrü kadar olan anlara hayıflan.. ömrü bir gün diye ne kelebekleri sevmekten vaz geç nede anına değer katan her ne ise kıymetsizleştir.. yaşat gönlünde... iyilikten ve güzellikten yana ne varsa...

Al bağlamanı eline, vur sazının teline..
Bakalım gönülden tele neler dökülür..

Belki bir ağıt gidenin ardından.. Belki bir sevda türküsü umutla beklenene yazılan..