anahtar

• 14 Aralık 2024 Cumartesi 02:06:59

kalp evinin anahtarını denize attın değil mi
bir daha çıkmayayım diye

bakışlarımı gözlerine kilitlediğinde anlamalıydım aslında
veyahut yalnızlığımla arandaki o köprüyü yıktığında

ya sözlerine ne demeli

bütün iyelik eklerimi sen aldın
ben ben olalı bu kadar biz olmamıştım

birden iki olmak gibiydi sanki
ya da bir daha ikiye bölünemeyen bir olmak gibi

...

bazen gözlerine tırmanıyorum kalbinden

kendime bakıyorum bakışlarındaki pencereden

bakıyorum ama yokum
belli ki içindeyim

oh be diyorum

...

sonra bir daha çıkıyorum o pencereye

başkası var mı diye

...

birinin gölgesi ama aynı ben

...

gözlerindeki ışıkmış meğer ardıma düşen