...Soya Çekim...

Vakti zamanında çok despot bir Derebeyinin çok sayıda kız evladı olmuş, fakat bir türlü yerine geçecek bir erkek çocuğa sahip olamamış. Artık canına tak etmiş. Hanımına bu defa da erkek doğuramazsan seni boşayıp, başka bir hanım alacam demiş. Gün gelmiş eşi doğum yapmış, bir oğlan doğurmuş fakat babasına benzemeyen çok çirkin bir çocuk doğmuş. Kadın korkusundan
aynı gün doğum yapan fakir bir aileye reddetmeyeceği bir miktarda para vererek çocukları değiştirmiş.
Fakir kadın da, oğlunun varlıklı bir ailenin çocuğu olacağı, kendileri gibi sıkıntılı bir hayatı yaşamayacağını düşünerek
çaresiz razı olmuş. Gel zaman git zaman Derebeyinin oğlu büyümüş, babasıyla ülkenin sınırlarını gezmeye başlamışlar. Babası şu derebey şöyle, bu derebey böyle diye oğluna nasihatlar verirken oğlanın pek ilgisini çekmiyormuş. Ordusunun savaş talimi yaptığı alana gelmişler, baba "oğlum okçuları şu tarafa, atlıları bu tarafa yerleştirsin, sen ve komutanların şu tepeye kargâhını kurarsın" diye savaş taktikleri verirken, oğlan da "baba şu kamışlardan çok güzel hasır olur, şu hayıt dallarından güzel sepet olur"
diye başka şeylerden bahsediyormuş. Baba bir şeylerin ters gittigini fark etmiş. Bir hışımla eve gelip hanımını sıkıştırca gerçeği öğrenmiş. Adamlarıyla gerçek oğlunun yaşadığı obaya vardıklarında, oğlunun tahtadan kılıçla savaş taktikleri çalıştığını görmüş, gerçek oğlunun bu olacağına kanaat getirmiş. Oğlunu alıp sarayına dönmüşler.
... Hissemize düşen, çocukların kişilikleri oluşurken elbette çevresel faktörler ve yetişme tarzı etkilidir. Fakat "Asalet soydan gelir" diye çok güzel bir ata sözümüz vardır. Ayrıca "zıkkım kaynatmakla olmaz şeker, soyuna yandığım soyuna çeker"
... Sağlıcakla kalın