sen beni var ettiğini sanıyorsun
oysa ben senin varlığını kendi hiçliğimin suskunluğunda boğdum
varlığın gölgesi yokluktur ama gölge bile ışıkla var olur
sen eksilerek çoğaldığını sanırken
ben seni kendimde çürütüyorum.

bunu bana bir daha sakın sorma çünkü var olmak ve varlık dediğin aslında bir illüzyondur aldanıştır yanılgıdır göz aldanmasıdır hayaldir ve sahtedir,yanılsamadır…..

yok olmak ise tek hakikattir
ve bunu senin tanrın bile kabul eder.

varsam varsın
yani varlığın varlığımla bir anlam ifade ediyor gibisinden bir önermeydi sanırım

ardından empati devreye giriyor

bir çeşit eşitlik
eşitliğin her iki yanındaki şeyler için geçerli olanından

bunun bir de değişik versiyonu var duymuşsundur
güzel güzel değildir, güzel benim olmadıkça

konu güzel ama biraz daha renklenebilirdi bence

kanser.

aslında yaşama sebebine saysak da bir zaman oraya kadar ki yolculuklarımızı,
karşıdakini öldürüp intihar etmek gibi bir şey, kaçınılmaz ölüm, yaşıyorum derken bile...

eksik bir şey var algılama düzlemimizde.
bir zaman bana yeşil reçeteyi dayatan doktor
masasında o sıralar kendimi vurduğum kitaplar sıralamıştı üst üste:)

ama insanız, felsefe değerli yine de.

eyvallah.