Güne Selam, Hayata Devam

• 1 Kasım 2024 Cuma 23:35:36

Sabahın alaca karanlığında, henüz günün ilk ışıkları görünmeden düşmek gerek yola. Herkes uykunun rehavetinde, kim bilir kimler nerede ne rüyalar görüyorken sen, yolunu bilerek, amacını seçerek ilerleyeceksin. Gelişigüzel atılmış adımlar, rüzgârın önüne savrulmuş yaprak misali, yönünü kaybetmiş bir halde, bir köşede unutulmayı bekler. Ancak sen, sabahın tazeliğinde, akşamdan kalmış tüm ağırlıkları, yorgunlukları bir kenara bırakıp tüm coşkunla ilerleyeceksin. Yüreğinde biriken ne varsa, içindeki rahmet ve merhamet tohumlarını bu solmuş dünyanın her köşesine saçmak için düşeceksin yollara.

Biliyor musun, zaman sen durduğun yerde hızla ilerliyor. Her saniye senden daha hızlı, daha sabırsız geçip gidiyor. Beklemek, hayatı ıskalamak demek. Zamanı yakalamak için oturup iltimas bekleyemezsin. Zaman, hiç kimseye ayrıcalık tanımaz; yaşadıklarını, her anını kendin doldurmak zorundasın. Yoksa zaman, ardında bıraktığın eksik ve yarım kalmış anıların yükünü ruhuna işler. Şikâyetle ömrü geçirip, nihayetinde yaşlanmış, ancak yaşadığını hissetmemiş bir ruh olarak kalmak istemiyorsan, bugün sahip olduklarını fark et. Yaşamına kattığın her an, gelecek hasadının tohumu olacak. Boşa geçirilmiş her an, gelecekteki eksikliklerin bir parçası olacak. Yaşam, şikâyet ederek geçmez; yalnızca senin ektiğin tohumlar, yarınında çiçek açar.

Sabahın serinliğinde, hayatın telaşına başlamadan önce, bugüne dair ne varsa içimde, seninle paylaşmak istedim. Bugünün sana neler getireceğini, gecenin sonunda nelerle karşılaşacağını bilmiyoruz. Gün biterken, yastığa başını koyduğunda bugünden hatırlayacağın neler olacak? Yoksa gecenin sessizliğine kendini bırakıp unutacak mısın günün izlerini? Kim bilir, belki de sessizliğe dalıp her şeyi bırakacaksın geceye, o derin ve serin karanlığa.

Yaşam kısa, ve her geçen an ömrümüzden bir parça alıp götürüyor. Kimi insanlar, genç yaşında bu dünyadan göçerken, bize düşen onlardan ders almak ve yaşamın değerini bilmek olmalı. Ölüme meydan okumak değil amacımız, ama zaman yaşlansın, biz ise diriliğimizi koruyalım. Geçen her gün, bize kendimizi ve hayatı yeniden hatırlatmalı. Genç kalmak, yalnızca bedensel bir mesele değil, ruhun tazeliğini koruyabilmek demek.

Bazen göz kapaklarım yumulur, uykunun ağırlığı çöker. Ama içimde bir umut, beni uyanık tutar. Söylemek istediklerimi söylemeden, yarım bırakmadan bu hayata iz bırakmak isterim. Sen de öyle yaşa ki, yarınlara bir şey bırakmadan, tümünü bugünde yaşa. Hayatın içinde kaybolmadan, zamanı kendi ritminde yaşa ki sen eskime; bırak zaman eskisin. Yaşamın her anında, kendine kattığın anlamlarla geleceğe iz bırak.

Bu yolculuğa çıkarken, acı ve zorlukların farkındaydım. Ancak zorlukların üstesinden gelmek, hayatın anlamını bulmanın bir yolu oldu. Yaşamı, derin acılarla yoğrulmuş mersiyeler gibi değil, her gün tazelenen bir umut olarak görmek lazım. Kendine yük etmeden, yüreğinde biriken tüm umutları bugünle paylaş.

Bahadır Hataylı/29.10.2024/20.55/Sancaktepe/İST