Aşk Kör Değil

Merhamet ve mermametsizlik birbirini bileyen iki jilet. İçinizdeki merhamet ne kadar büyük ise en keskin karşılığı olan zıtlığı da o derece taşır.

Sakin bir insanın öfkesi, süt liman bir denizin derinden kabaran ölümcül dalgaları gibidir.

Uç noktada yaşayan insanlar güçlü oldukları kadar kırılgan ve naiftirler. Bu hassas yapılarından alırlar kuvetlerini.

Aşk insan olanda vücut bulduğunda evrenle bütünleşir ve hiç bir aynaya sığdıramaz derinlerde vukû bulan coşkusunu. Dışarıdan abartılı görünen aşk hali içeride büyüdükçe doyumsuzlaşan ab-ı hayattan içilen bir damlada okyanustur.


Gerçeklikle bağdaş kurulamaması hayal ötesi, hayatlar ötesi maneviyattan geliyor olmasındandır. Ruhun yemeye içmeye ihtiyacı yoktur, süslenip gezmeye de. Ruh sevilme arzusuyla yanar ve ruhun süsü aşkın narındandır.


Aşk, gönlü körlere görünmez. Kör olan aşk değildir. Ruhunu karanlıktan besleyenlerin aynasına yansımaz sadece.


Dipdiridir her çağda aşk, ölmez! Aşk ancak inanıldığında kerametini gösterir. Aşk kusurları görmez, kusur aramaz. Dosdoğrudur yönü, hiçbir engel karşısında boynunu eğmez.

Aşk, kıymet verilmediğinde çekip gider.



Ya zirvede ya da dipte yaşar her ne yaşarsa. Ayarı yoktur.

Cüceler, zirveye çıkamaz, inemezler de en dibe.

Elleri, ayakları yoktur uçtuğunda ve indiğinde kuyuya…

Aşk küserse yaşam biter.

Bahar dallarında don vurmuş çiçekler misali kurur kalırız.



Aşk kör değil, sensin kör. 🙃


Sude Nur Haylazca

( Vaha Sahra)