Miras İşleri

• 19 Ekim 2024 Cumartesi 10:49:07

Geçen gün telefondan biri aradı, ismini söyledi. Almanya’dan emekli bir köylümüz, tanıdım dedim. Vaktim varsa görüşmek istediğini belirtti. Mevzu nedir, diye sordum.
"Hanım konuşacak, benimle ilgili değil!"
Yenge köyden komşumuz, öyleyse tapuyla ilgilidir diye düşündüm.
Boş günümdü, anlaştığımız yere gittim. Bir süre sonra geldiler,bir kenara oturduk. Hal hatır faslından sonra Yenge Hanım kendini tanıyıp tanımadığımı sordu. Ben onu gençliğindeki toplu haliyle hatırlardım. Şimdi daha zayıftı ve siması biraz değişmişti. Tanımaz mıyım, dedim Sevim ablamızı. Bir süre sonra konuşmak isdiği konudan bahsetmeye başladı. Tahminimde yanılmamışım.
"Bizim ev sizin üzerinizdeymiş..." dedi.
"Parsel numarasına göre kontrol ettirdiniz mı?"
"Evet."
"Nasıl olmuş bu?"
"Bilmem. Rahmetli babama tapu çıkartmasını birkaç defa hatırlattım, oralı olmadıydı."
"Benden yana problem yok! İmza at derseniz atarım."
"Senin cevabını biliyorduk zaten.Fakat kardeşinin çocukları ne diyecek?"
"Onlar benimle konuşmuyorlar..."
"Neden konuşmuyorlar?"
"Bizim rahmetli büyüklerimizin bıraktığı elli atmış dönüm tarla vs. kavga sebebi oldu. İyi ki çok fazla bir şey bırakmamışlar. Yine de birini arayıp bu konuyu anlatabilirim."
"yi olur."
Aradım, konuştuk. Küçük yeğene telefonlarını verdim.
"Biz de kardeşlerimle küsüz. Büyük tarlaları paylaşmamıştık. Bir anlaşmazlık oldu işte. Halbuki dünya malı dünyada kalır, ne gerek var?" dedi yenge hanım.
"Şaşırdım, siz de ha! Ne kötü bir şey küslük"
Bu defa Süleyman abi,
*"Kardeşim Nurettin de benimle konuşmuyor işte ya!"

Duyduğumuz diğer miras anlaşmazlıklarını da hesaba katarsak, tahminen ülke insanının 3’te ikisi miras paylaşımı esnasında birbirine küsmüş veya davalı olmalıdır.Öyleyse akrabalık kalmamış. Millet olmuş illet.

19.10.2024 Güncemden Yapraklar