Sevgili Kızıma,

• 8 Ekim 2024 Salı 15:59:15

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarlarda, denizlerin ötesinde, yüksek dağların ardında, bir ormanın kuytusunda bir baba yaşarmış. Bu baba, dünyada hiçbir şeye sahip olmasa bile, kalbinde taşıdığı bir hayali varmış: Kendi küçük prensesiyle geçireceği günleri…

Bir sabah, bu babanın hayatına bir mucize gibi sen girmişsin. Gözlerini açıp ona baktığında, o gün dünya daha parlakmış, gökyüzü daha mavi, çiçekler daha renkliymiş. Sen minicik ellerinle onun parmağını sımsıkı tuttuğunda, baba da tüm dünyayı avuçlarının içinde tutuyormuş gibi hissetmiş. Zaman durmuş, tüm acılar unutulmuş ve kalbindeki boşluk senin gülüşünle dolmuş.

Günler geçmiş, aylar geçmiş… Ama bir gün, bir fırtına kopmuş ve baba ile prensesi birbirinden ayırmış. Orman karanlık, deniz dalgalı, dağlar aşılmaz olmuş. Baba, bu engelleri aşmak için tüm gücünü kullanmış, geceler boyu uykusuz kalmış, gözlerini ufuktan hiç ayırmamış. Ama prensesi, bir daha gözleriyle görememiş.

Yine de bir baba, hayalleriyle yaşar. Kalbinde seninle geçirdiği zamanları tekrar tekrar yaşar. Her gün bir mektup yazmış sana, her gün seni hayal etmiş: İlk adımlarını atarken, okula giderken, yeni şeyler öğrenirken... Her zaman yanında olamasa da, kalbinin en özel köşesini sana ayırmış.

Bir gün, küçük prenses büyümüş ve bir genç kız olmuş. Babasının ona yazdığı bu hikayeyi bulmuş. O anda anlamış ki, arada mesafeler olsa da, baba sevgisi asla kaybolmaz. Tıpkı bir yıldız gibi, ne kadar uzakta olursa olsun, parlak ışığını hep gönderir, karanlıkta bile yön gösterir.

Sevgili kızım, bu hikayeyi okuduğunda belki çok büyümüş olacaksın, belki de hâlâ çocuk kalbinle okuyacaksın. Ama şunu bilmeni isterim: Bir babanın seni sevmek için yan yana olmaya ihtiyacı yoktur. Nerede olursam olayım, ne kadar uzakta olursam olayım, senin her gülüşünde, her adımında yanındayım.

Seni her zaman kalbimde taşıyacak olan baban…

Sezer Türemen 07.08.2024 02:24