Kim mahkum kim özgür


Bugün görüş günümüz
Dost kardeş bir arada
Telden tele
Mendil salla el salla
Merhaba !

Enver GÖKÇE

İnsanın acısını en iyi yaşayan bilir yaşamadığımız acının yabancısıyız oysaki biz insanlar en çok yabancısı olduğumuzu yargılar yadırgar ve dedikodusunu oysaki bizler insanın içinde ne pişmanlıklar var yada hangi olayları yaşadıda bir cendere ve çukurun içine düştü bize yakışan yargılamak yada yadırgamak değil insanın acısını paylaşmak ona dost olmak iç yangınını söndürmektir aslında şu hapistekilerin tek dileği kendisine uzanan dost eline sarılıp bir merhaba demektir evet insan bir kere düşmeye görsün en çok dost dedikleri yaralarmış kişi dar gününde kendisine bir el uzansın isterde o eli görmeyince harap viran bir bahçeye dönermiş en unutulmaz dostluklar ise insanın en dar gününde başlarmış ve aynı ortamı aynı hapisane hücresini paylaşanlar gün gelir dosttan öte olurmuş


hapisane dedikleri yerler sadece mahkumların oldukları yerlermidir herkes tutsak olduğu nesnenin esareti altındadır şu hapishane dedikleri yer bir tek demir parmaklıkmıdır insan kimi zamanda kendi içinde bir hapis hayatı yapar özgür bir şekilde hareket edemeyen istediğini yapamayan insanda esaret altındadır şu gökkubenin altında nice hapislikler varki dört duvardan daha beter bugün hepimiz kendi hırsımızın kendi gücümüzün ve para makam mevki mülk gibi nesnelerin esareti altındayız içimizi makam mevki hırsı ile öyle bir kararttıkki dünya denen konakta esiriz para pul iktidar hırsı ile öyle savaşlar başlattıkki kendi kendimizi şu güzelim gökkubenin altında nefsani eşyalara kelepçelettik bugün içerideki insanlardan daha fazla belkide hür insanlar esaret altındadır bu dünya belkide en çok kendi ruhumuzun hapisansedir ruh ölünce belkide onu esir eden nefsani ve maddi dünyadan sahibinin yanına varır feraha erer Güzel bir nefes verir evet biz insanlar hırs ile kıskançlık ile iktidar mal makam mevkisi ile kendimizi oyaladık nefsaniliğe hapsettik peki özgürlük ile kurtuluş var mı


İzin olsun hapisane içinde
Seni Senden sormalara doyamam
Yarım döner cıgaranın ateşi
Gitme dayanamam
                    
Enver GÖKÇE

İşte biz dışarıdakilerin nasıl gözü döndü ise bugün içeriye hapsolunan bir anlık hata ve gaflet ile cinayet yada suç işleyen mahkumlarda pişmanlık içindeler insanların halini derdini acısını bilirmisiniz acıya derde ortak olurmusunuz işte bugün görüş günü mahkumların hali perişan bir hatır ve selam kelimesini duymak istiyorlar sizlen bir nefeslik sigara yada bir demlik çay paylaşmak istiyorlar o halde siz insan kardeşlerim bir kez olsun yargılamadan yadırgamadan önce insanı dinleyin acıyı paylaşın Allah ıslah etsin Allah kurtarsın diyipte bir el uzatın yaralı hasta gönüllere ilaç olun şifa olun perişan gönüllü insanların Yüreği yanar kavrulur o halde acıyı kavurmayın harlamayın yanan gönüllere baraj olun ırmak olun unutmayın zorda kalan darda kalan gün gelir siz olursunuz aynı acı sizin kapınızıda çalar o halde kimseyi yalnız bırakmayın

Allahım yanmış insanın suyu sensin hastanın mahkumun zulm altında kalanların umudu dalı tek kurtaracısı bugün suçlu suçsuz binlerce insan hapis ve esaret altında yaşıyor onların ibret alıp ders almasını sen sağla sen mahkumun ıslah edicisi hidayet vericisi olki şaşan kulların aynı hatayı bir daha işlemesin gaflete düşen biz kulların en başta sana karşı suç günah haram işlemeyelimki dünya denen dar hanede mahkumiyetlere esaretlere hapislere düşmiyelim bugün insanlar esaret altında inliyorlar esaret altındakinin tutanağı sen ol onları en başta sen kurtar sonra kendi kendilerine kurtarıcı kıl ki zalim kulların onları yere düşürüp ezmesinler bizi mal para mülkten azat et ki şu masmavi bembeyaz berrak gökyüzünü kendimize hırs ile kıskançlık öç duyguları ile kirletmeyelim binlerce kişi hapislerde suçsuz yere tutsak onları özgür kıl demir parmaklıkları sök at Allahım duyan sensin bizi binlerce kez uyardın nice kitaplar peygamber gönderdin bir kez olsun görmedik bakan kör duyan sağırlar olduk kendi kendimizi bir pula ve nefsaniyete esir ettik mahkum ettik sen bize ibret ver esaretten kurtar