hepppp, öyle miydi? 

hep ile başlamak süreklilik arz eder. hep, arkasından biri geliyormuş, kendine yetişsin diye yavaşlıyormuş gibi.

Upuzuuuuuuuun sessizlik şimdi.

uzuuuun gecelerin birinde havada ıslak toprak kokusu. yol uzun kırlangıçlar dönmüş değil.sürü sürü aklımda kuşku sesleri. iz peşinde bir köpeğin salyasındaki iştah. bakar geçersin bir ses . büsbüyük isimler cafcaflı sözler. dünün dünde tükendiğini bilmiyorlar mıydı? ışık kendi foyasını kalbinde taşırsa. kim sahiden sahici kadar gerçek. aynanda yansımıyor. büyüsü bozulan yüz. ağrıya saplanan neşter. her yaraya merhem. her acıya derman. her aşka menzil. hepsi bu diyecek kadar kâle alınabilir
hiçbir şey diyerek başından savadabilir
sağır eder ya sesin seni.

yok kuzum buralar kendi cesedini taşıyanlar mezarlığı. kalk uykumuzu başka gecelerde hiç edelim, diyebilecek yürek elbette var ancak şu bir gerçek biz çevremizden azade değiliz. onlar bizden biz onlardan sorumluyuz. aslında içimden mesulüz kelimesi bi geçti. gibi ya neyse.

martaval okuma diyeceğim ama  bizi bize bizden iyi kim anlatır.
sokaklar ? yerde son yapraklar? onları savuran rüzgar?  hüseynî bir türkü?

"sinemde bir tutuşmuş yanmış ocağ olaydı. "

eksik gülümseme. kırlarda dört nala tay sevinci. eve gitmemek için direnen zaman. gölgenin renklerinden arınmış sadeliği. aşkın, taşkın sevgisiz hoyrat gelişi. geceye. hızla geçen bir otobüs penceresi. camlarında şehrin dalavereci renkleri. oradan seyrediyoruz her yere dağılan kendimizi. kalıcı değiliz bin türlü. bir yeri bir şeyi belki birini özlemle olmasa da bir an. ses ver. gün görmüş kararmış evlerde büyür umutlar. öğrenirsin hayatı. nasıl dimdik durulur. hikayesiz omurgasız.

insan kendine acımaz değil mi?

mevzu derin , ne sen unutabilirsin bunu. ne ben affederim geçen günleri
keza mı kaza mı?
(Bu cümle olmadı sanki.)

köprünün altından geçen sular. uykusuz. karanlık. elimde ne var, ne yokmuş bir kez daha. dilimde bir tutukluk. mübarek geceler de geçti, hangi duaya nereden başlasam. çok zor. her an ‘’O’’ sona daha yakın. kimse bana dahil değil. benden öncesi benden sonrası.
Pehhh, dedim. durdum. sağ salim, ses ver.

depreşen.direnen. bu kısacık cürmümle ben hangi ateş hangi kül. katılıp kalan direncimi kaybetmeden. sesinde uzayan o yalnızlık unutulacak yoksa. kırılmam söz, ses ver .

ey diye başlayıp susarak büyüyen
içimdeki bu yabanıl düşü gel öldür.




Balateskizamanöyküleri