- 234 Okunma
- 1 Yorum
- 7 Beğeni
Sükûnet
Sessizliğimi bir yazıya ön satır olarak eklemekti niyetim.
Akabinde haykıran sensizliğim.
Sessiz yaşadım der gibi.
Ve neden sonra yaşamın içine sığmayan bir sessizlik yazıya dizilir ve eylem bulur.
Her şeyden önce, sözden önce sükût belirir gönlün ahvalinde.
Söz gelimi söze sığmayan bir sessizlikte haller dile gelmeye başlar.
Başlar da hal boşluğunu kapatmaya çalışır insan.
Ve bir an çok derinleşir.
Alabildiğine sözden, cümlelerden geçer. Kalemi, kâğıdı kendisine küstürür gibi.
Bir anlam kalır geriye. Ne yapar insan?
Kime söyleyebilir sessizliğin taşıdığı gerçekleri.
Elbette ki kimsenin bilmediğini bilen, her şeyden gizli olan Allah’a anlatır halini bizzat.
Ya da bir ayırt edici olarak karşımıza, yanımıza geliverir sessizlik.
Sükûtun vücudu, sesin vücudu kadar hayati etkilidir.
Niyet gayesiz, şuursuz bir sessizliğe gömülmek değil elbet.
Öyle anlar gelir ki bir sözde, bir bakışın inceliğinde sükûta düşeriz.
Öylesine ki sükûnet içinde bir sükûnet görmek olur hayalimiz.
Hani sükûnu arayanlar bulduğunda da sükûn ederler.
Zira esenlik sessizliktedir.
O halde tüm bu olup bitenler, insanın teselli edici bir sükûna ermesine mi sebep?
Öyledir şüphesiz.
Bir de sessizliğin sesle, sesin sessizlikte mücadelesi meydanlarda.
İçinde yaşadığım sessizlik, içimde günbegün büyümekte.
İçimdeki âlem genişliyor
İçimdeki dünya da bir başka âlem.
Bırakalım anılsın adımız sessizlikte.
Bugün zannediyorum
Söz gelimi, ses gitti yerine kondu sessizlik.
Şöyle demeye gelir
Sessizliğe gizlenmiş bir mana ararsak, derinlere el uzatıp oradan çıkarmak kalır geriye.
Zorlamaya değer…”
Ve susmak mana eksikliğinden değil…
Belki mana’nın derinliğindendir”.
der Mevlana.
Uzun söze ne hacet. Haykırır sükûtlar bu mana halinde.
Önce sükût. Sükût var.
Son söz diyelim.
Noktanın sonuna geldiğimizi bilip sessizliğe bırakalım kelimelerin geri kalanını.
Bir cümle de bizden olsun bu başkalığın ta kendisine.
Son dem:
Ellerimi duaya kaldırıp sessizliğimi de sırtıma alıp bir huzura yönelmek gayretim.
Ya Rabb; yareni gönül ahvalime mukaddes-î selimle sevgili kılan Ya Rabb..
Ahvalim sükûnun sükûnetinde lâl olsun.
Şahit ol! Şahit ol! Ya Rabb.
Gizem
YORUMLAR
Mevlana işin kolayına kaçmış bence😁
Oysa Pir Sultan öyle mi?
İyi ve sağlam bir yazı olmuş
Tebriklerimi iletiyorum
İyi akşamlar değerli şair
Liya Hivda
Susmak
Sükûnetle kalmak
Anlaya bilene en iyi cevaptır.
Selâmlar hürmetle