Anladın Mı
Hayat, farkında olmadan neler, neler sunar. Acı da sunar, mutluluk da... Olmaz dediklerin olur, olunca sınavlar sunar. Her şeyim var dersin, hiç bir şeyin olmaz olur. Değişmeyen tek bir şey vardır, O da Allah ve ölüm. Bir saniye sonra nasıl bir sürpriz, belki deprem, belki yangın belki sel... hayatın akışını değiştirir. Zenginim diyenin malı mülkü afetle erir gider. Aynı afeti yaşayanla eşitlenir adeta. Bu yüzden hayatın ucu açık. Hiç kapanmaz. Ana, baba hayal olur. Suriye gibi vatansız kalır insan. Sevgidir, aşktır baki... Sevmekten vaz geçme, aşktan yüz çevirme. Eğer seni seven biri varsa işte o zaman zenginsindir...özgürsündür...Mutlusundur... sınırlarsan hayatı içinde boğulursun. Yok olursun... Dokunduğuna değil içindeki sese kulak ver. Beden eskiyor, yıllar yaşlanmıyor. Niye yaşlandım dediğinde zaman taşlanmıyor! Bana bir şey deme, beni sev... bana bağlan. kalbin atışlarını değiştir.
Hayat dışındaki dünyada güzel değildir, güzellik içindedir. O yaşlanmıyor. Hep genç kalıyor. Her düşünce, her hissediş, her umut başkasıyla aynı yaşta...İstekleriyle, arzularıyla, karmaşasıyla!
Sen benden yaşça küçük olabilirsin, bende senden büyük... Bu izafidir. Her hissedilen her dokunulan aynıdır. İfadesi değişmez. Değişir sanılır ama buna inanmakta yalana inanmak gibidir. İşte ben seni görmedim, sende beni... Neye benziyoruz merak etmiyoruz. Paylaşıyoruz, konuşuyoruz. Tek düze hayatımızın içinde sıkışmış üzüntülerimiz, açmazlarımız bu paylaşımla yok oldular. dün sen yoktun bende yoktum. Biz var olanı paylaşıyoruz. Yokluk aslında varlığa sebeptir. Sen dokunmaya alışmışsın, var demişsin, yokluğa inanmamışsın. Düşünsene eğer yoksa bir şey biz nasıl varlığı anlayacağız ki... Neyle kıyas yapacağız ki? Sen varsan bende varım. Biz varız diyeceğiz. Tıpkı Kur ’anda Rabbim biz diye ayetleri anlattığı gibi.. Ben yok... Onun içinde varsa varsa kibir vardır, Rabbime meydan okuma... Allah korusun. İnsan gerçekten ben diye konuşmaya başlıyorsa kıyametini görmeye başlamıştır da. Ben dünyada ki en zavallı yaklaşımdır o yüzden. Sen varsan bende varım yani biz...Çokluğun üstünü gören, hisseden ve yaşayan da biziz.
Sır ve acı... Bilinmeyen şeyler! İşte insanı tek düzeden kurtaran anahtarlar. Elimize geçirdik mi, çeviririz anahtarı çekinmeden. Hayat hızla değişir, dönmek de mümkün olmaz geriye. Öyle doyumsuzdur ki insan yeni sırlara, yeni acılara müptela yaşar durur. Acı olmasaydı insan bir ömür nasıl katlanırdı yaşamaya. Acı olmasaydı Rabbimin merhametini görmezdik... Acı çeken boynunu bükmüş, Rabbime dua edendir. Medet bekleyendir. Merhamet umandır... Acı olmasaydı ve bilinmeyen zamanda sırlar, o zaman hayatın tadı olur muydu? Biz acılara ve onun önünde ilerleyen sırlara yelken açtık çoktan. Merak anahtarını çevirdikçe, daha fazla anahtara aç... nefes alıyoruz. Yani yaşar gibiyiz işte... şimdi anladın mı, anlamak neymiş? bir ben varım ve sen... Kalplerimizde biz. Tüm insanlığı sarmışız, üstelik bedava.
Saffet Kuramaz, 03.08.2024, Ankara
YORUMLAR
Kimse kimseyi dinlemiyor, anlamıyor da...
Keşke birbirimize tahammül edebilsek, birbirimize sabır gösterebilsek.
Bu dünyayı cennete çevirebiliriz, böylece...
Kimse kimseye de yük olmaz, çıkar ummaz, birbirimizin üzerine basmayı da...
Anladın mı demeyiz, işte o zaman. Bunun olmasını umut ediyorum, hayal ediyorum. Dua ediyorum. Olur inşallah... Amin!