TDK sözlüğü ESKİZ için:“İleriki zamanlarda tamamlanması planlanan bir işin taslağını el yordamıyla çizmektir.” Diyor.

Benim can dostum Mimar Suat Zobu bu tanımı benden daha iyi bilir.
Mesleğinden midir, yüreğinden midir bilmiyorum. Yazdı mı öyle şiirler yazar ki:
“Oy anam oyy…”
Hece tam, anlam tam, duygu tavan.
O benim nesirlerimi beğenir. “Adam yazdı mı yazıyor kardeşim.” Der hep.
İtiraf etmişimdir ona:
“Suat’ım şiir yazması kolay değildir. Hem hece, hem duygu, hem anlam kolay değildir bu”
Teşvik eder beni:
“O kalem sendeyse bir dene göreceksin, becereceksin.”
Bu gün tavsiyesine uydum:
“Hadi bir deneyeyim. Güzel olmazsa zaten denetim siler yayından kaldırır.”
Yazdım:
Ölümse korkunun adı gerek yok eyvallaha
Can cana muhtaç. Bütün canlar Allaha
Olabildiysen insan esirgeme canını
Sevmek en güzeli bırak Dünya malını

Beğendi.
“Devam et, devam… Daha başka dörtlüklerde yaz çok güzel…”
Karnesini getiren çocuğa bisiklet alınan çocuklar gibi sevindim. Hani şımardım da.
Devam ettim.

Geldiysek bu Dünya’ya
Ölümü de bileceğiz,
Ben dedik hep
Bilmeyiz hiç yarını
Yarım ekmek döneri yiyorken
Düşünmeyiz hiç acını.

Oldu mu?
Olmadı tabii.
Kibardır benim gardaşım
“Olmadı” demedi bana. Sustu. Ben farkındaydım. Ne hece tutuyor, ne anlam.

Diyeceğim şu:
“Herkes kendi kulvarında koşsun. Maraton koşucusu nasıl ki yüz metre koşamazsa, yüz metre koşucusu da maraton koşamaz. “

“Bu yazı da ne böyle diyorsunuz? Değil mi”?
Öylesine bir yazı işte…