- 146 Okunma
- 2 Yorum
- 4 Beğeni
OYSA
İçinde hâlâ umut var iken, öylece bırakıp gitmek sevgi mi? Zamansız gidip kalp yarası açmak doğru mu? Kalp öyle kolay atılır mı? Kaderde ve yürekte kalan insanı atmak bu kadar kolay mı?
Sanarsın yürek çelekten gömlek, yürekte yalnızlığa gömülüp gideceğim oysa. Seni karanlıklara değil zifiriye gömüp su gibi akacağım yolumda. Deli su gibi dalgalanırdım bilirsin. Gözlerinden gözlerimi gömüp gideceğim.
Gitmenin tam zamanı bu gülüşler, yazık farkında bile değiller. Sessizlik içimde bir yerde beni bekler. Ardından kalan bir matem havası oysa.
Kaderimi paylaştım dostumla, içimizde hep bir hüzün bir çiçek nasıl kurur bu kısa zamanda! Divane edip de gezdiren sokaklarda senin yüzündü oysa.
Gözler veda busesi gibi parladı, son kez baktı bana. Gidişin soğuk rüzgarı vurdu yüzüme, sen bir masal gibi ama sona eriverdi bir anda. O yollar sensiz ve ıssız silindi ayak izlerin kaldırımlarda, kalbimi sorarsan taptaze hâlâ kanıyor oysa.
Sorma yârim beni gözlerim hâlâ ufukta beklerim, hayalden öteye gitmez ama içimde sen olduğunu bilirim.
BİR VEDADIR DÜŞEN YÜREĞE
SESSİZCE SÜZÜLEN YAŞ GÖZÜNE
YOLLAR UZAR TANIDIK YÜZLERLE
BİR HÜZÜN KALIR HEP İÇİMİZDE.