Güzeldir zaman zaman yapılan yemekleri kontrol etmek. Bendeniz Kontrol Mühendisi olarak midemizden geçecekleri kontrol etmekle mükellefim... Tabi artık hanım bu işten memnun olur mu olmaz mı, orasını da bilemiyorum.

Kontrol Mühendisliği deyip geçmeyin. Okulunu okumadık canım, o kadarda uzun boylu değil, bizim Kontrol Mühendisliğimiz fahri fahri... En çok da bu kontrol mühendisliğimi, tatlılar ve tatlı çeşitleri üzerinde deniyorum, ihtisasım o.

Hanımda Allah var eli çok hafiftir. Bir güzel yapar, sütlü tatlılar olsun, hamur işi tatlılar olsun, yaptıklarının eşi ve benzeri yoktur. O zaman tabi iş bitince Kalite Kontrol Mühendisi olarak benim hemen devreye girmem gerekiyor. Tabi bu devreye girme işi kimi zaman onaylansa da kimi zamanda onaylanmıyor üst makamlarca... Üst Makam aslında bir tane, o da bizim hanım...

Pilav yapar, pişmiştir bir şekilde, hemen mutfağa bir nokta operasyonu yapıp yapılan o pilavdan azıcık tatmam lazım. Revani yapar zaman zaman. Benim gözümden kaçar mı? Kaçmıyor kaçmaz da zaten, hemen mutfağa bu sefer noktalı virgül operasyonu çekerim, ucundan azıcık tırtıklarım, bu arada her türlü fırçaya da hazırımdır...

Aslında bizim evde yapılan yemeklerin hepsinin kalitesi dört dörtlüktür, ben hanımcığımın yaptığı yemeklerin hepsine kefilim, ama işte kendime böyle bir paye vermezsem, bu seferde yemeklerin tadına bakamıyorum. Siz de buna pis boğazlık mı diyorsunuz, deyin bakalım.

Hani meşhur bir söz vardır ’’Dayak buldun kaç yemek buldun otur ye.’’ Neticede bizde öyle yapıyoruz. Önümüze lezzetli güzel yemekler gelmeye görsün... Hemen oturur yumuluruz o yemeklere, hele de sevdiğimizin ellerinden çıkmışsa, tabi o sadece yağdan, undan, şekerden, tuzdan ibaret değildir, bir de sevgisini katmıştır içine... En önemli katkı da odur zaten benim gözümde...